Το μήνυμα του Χριστού είναι, λοιπόν, ένα θρησκευτικό μήνυμα με την πλήρη έννοια του όρου (συνδέει το ανθρώπινο και το θεϊκό), αλλά και ένα μήνυμα που σχετικοποιεί την εξωτερική θρησκεία προς όφελος της εσωτερικής πνευματικότητας. Οι θρησκείες μετά τη νεολιθική εποχή και την έλευση του ιουδαϊκού μονοθεϊσμού είχαν αποϊεροποιήσει τη φύση. Ο Ιησούς αποϊεροποίησε τις θρησκείες. Δεν καταργεί εντούτοις κάθε έννοια του ιερού: κάθε άνθρωπος είναι ιερός εφόσον προέρχεται από τον Θεό και έχει τη δυνατότητα να ξαναβρεί την Πηγή του –τον Πατέρα, την πρωταρχική αρχή, τον Ένα, το θείο, το Απόλυτο, οποιοδήποτε όνομα δίνουμε στην υπερβατικότητα- μέσα στο δικό του πνεύμα. Από εκεί και έπειτα τίποτε δεν έχει τόση αξία όση η ανθρώπινη συνείδηση που αναζητά την αλήθεια. Μετά τον Χριστό, η θρησκεία είναι ακόμη δυνατή, αλλά με μία και μόνη προϋπόθεση: να αποδέχεται αυτή τη ριζική αυτονομία των ατόμων που βρίσκονται, με τη συνείδησή τους, μόνα απέναντι στον Θεό όπως και απέναντι στους άλλους, όπως ωραία το εξέφρασε ο Emmanuel Levinas.
Frédéric Lenoir, «Ο Χριστός Φιλόσοφος», Πόλις 2010 (μετάφραση Αιμίλιος Βαλασιάδης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου