Πρέπει να πούμε ότι αυτό το σχέδιο είχε εξ αρχής κάτι αφελές, διότι θεωρούσε την ιρακινή κοινωνία σαν ένα μη διευθετημένο σύνολο, στο οποίο επιτρέπεται να εισαγάγουμε ένα νέο πολιτικό καθεστώς εν είδει εμπορικού προϊόντος. Όμως δεν είναι ανάγκη να είμαστε επαγγελματίες κοινωνιολόγοι για να γνωρίζουμε ότι τα πολιτικά καθεστώτα δε μπορούν να διαχωριστούν από το υπόλοιπο της κοινωνικής δομής. Η κοινωνία αποτελεί ένα όλον με αλληλοεξαρτώμενα στοιχεία. Τα αποτελέσματα ενός νέου μέτρου δεν εξαρτώνται μόνο από τις εγγενείς του ποιότητες. Εάν εισαγάγουμε την ιατρική περίθαλψη χωρίς άλλες αλλαγές, το αποτέλεσμα είναι μια απότομη άνοδος της γεννητικότητας, που με τη σειρά της προκαλεί αγροτική μετανάστευση και κοινωνικές εντάσεις. Εάν ανοίξουμε τα σύνορα στα βιομηχανικά προϊόντα, καταστρέφουμε την οικονομία της τοπικής διατροφής και ευνοούμε την διολίσθηση από τη φτώχεια στην εξαθλίωση. Εάν εμφυτεύσουμε τους δημοκρατικούς κανόνες σε μια παραδοσιακή κοινωνία, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για τα αποτελέσματα.
Tzvetan Todorov, "Η νέα διεθνής αταξία", Εστία 2004 (μετάφραση Μιχάλης Πάγκαλος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου