Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

το κάθε θηρίο έχει τα παιχνίδια του

-Πως ανοίξατε την πόρτα; Ρώτησε φοβισμένος ο Φαντόριν. Θυμάμαι ότι γύρισα δύο φορές το κλειδί, κλείνοντας.
-Ιδού το μαγνητικό αντικλείδι, του εξήγησε πρόθυμα ο αναμενόμενος τόση ώρα επισκέπτης, ο οποίος του έδειξε κάποιο μακρουλό ραβδάκι, που εξαφανίστηκε αμέσως ύστερα στην τσέπη του. Πολύ άνετο πραγματάκι. Το δανείστηκα από έναν ντόπιο κλέφτη. Εξαιτίας της δουλείας μου, έρχομαι σε επαφή με διάφορα απαίσια υποκείμενα, από τον πάτο της κοινωνίας. Τελειότατοι άθλιοι, σας διαβεβαιώνω. Ούτε στ’ όνειρό του δεν τους είδε ο κύριος Ουγκώ. Αλλά κι αυτοί έχουν ανθρώπινες ψυχές και μπορεί κανείς να βρει τον κατάλληλο τρόπο να έρθει σ’ επαφή μαζί τους. Τούτα τα τέρατα τα’ αγαπώ μάλιστα και εν μέρει μπορώ να πω ότι κάνω μια συλλογή μ’ αυτούς. Όπως είπε κι ο ποιητής, «ο καθένας διασκεδάζει όπως μπορεί», αλλά τι τα θες. Μας περιμένει ο θάνατος, που είναι ίδιος για όλους. Ή όπως λένε οι Γερμανοί, το κάθε θηρίο έχει τα παιχνίδια του, jedes Tierchen hat sein Plaisirchen.

Борис Акунин, «Αζαζέλ», Σύγχρονοι Ορίζοντες 2004 (μετάφραση Πέτρος Ανταίος)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου