η των προσκαίρων φαντασία

Τ' Ανθρωπάκι περίμενε να κάνουμε γνωριμία κι ύστερα έπιασε πάλι την πάρλα. Τον κατατόπιζε πάνω στην πολεμική κατάσταση. Ως και για την πρώτη Ταξιαρχία μας του είπε, που βγήκε αναφορά και ζήτησε να τη στείλουν αμέσως στο μέτωπο. Ο Θεόφιλος δε φαινόταν να πολυκαταλαβαίνει. Άκουε, κοιτάζοντας κάτω, μέσ' απ' το κιγκλίδωμα του εξώστη, την πετραδιασμένη κοιλάδα και το ψαροκόκκαλο των βραχόβουνων, που χανόταν πέρα, μέσα στην ομίχλη του ορίζοντα.
-Ο Θεός να βάλει το χέρι του, είπε αναστενάζοντας. Κι ύστερα, σε μένα: "Η δυσκολία με τα πράματά σας είναι πως όλα τα μάτια καρφώθηκαν εδώ πάνω. Όπου νάναι θα φανεί και κανένας αγιορείτης, τον ζητήσατε, άκουσα. Καλύτερα να κατεβείτε μαζί του και να μ' αφήσετε μόνο να τα βολέψω. Για σπηλιές, άλλο τίποτα. Αν θέτε κι άνθρωπο σας τον κρύβω, ένα χρόνο, δυο...
-Τα χαρτιά να μη τα βγάλεις από το μουσαμά, έτσι ραμένα να τ' αφήσεις. Και θέμε πίσω τα σακίδια, φουσκωμένα, βάλε μέσα πέτρες, κλαδιά, ό,τι βρεις, Παντελή.
-Καλά που μου το λες, είπε ο άλλος κι η ματιά του έπαιξε.
-Και να μας δείξεις το μέρος. Μπορεί...
-Πες το ντε. Αμ αν ήταν τόσο γρήγορα... Εκατό χρόνια θα ματώνουμαι, μου τόπε ο Άγιος: Όταν θα φτάσεις να ζεις με το κρίμα σου και να μη σ' αγριεύει, όπως έζησα συντροφιά με το λιοντάρι μέσα στη σπηλιά, τότε θα δούμε...
-Ίσως σου στείλουμε άλλον από μας για να τα σηκώσεις. Πες κανένα σύνθημα.
-Σύνθημα; Εδώ σε θέλω. Να πούμε κάτι από τον Άγιο μας, το Δαμασκηνό: Άρα τις εστι βασιλεύς ή στρατιώτης;
-Εν τάξει.Άρα τις εστι βασιλεύς ή στρατιώτης;
-Που εστιν η του κόσμου προσπάθεια. Που εστι η των προσκαίρων φαντασία; είπα εγώ.
-Τα ξέρεις, βλέπω, μου κάνει ο καλόγερος. Δε μένεις μαζί μας να ησυχάσεις; Το πατριωτάκι μου έλεγε πως είσαι κοσμογυρισμένος. Παρίσια, Ελβετίες, Ισπανίες... Γιατί τρέχεις; Σε κυνηγάει κανείς;

Στρατής Τσίρκας, "Ακυβέρνητες Πολιτείες, η Λέσχη", Κέδρος 1960