ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Πρέπει να διαλέξει κανείς, να μείνει άνθρωπος, ή να γίνει νους. Ο άνθρωπος μπορεί κ’ ενεργεί μόνο γιατί μπορεί και αγνοεί, και ικανοποιείται μ’ ένα μέρος από τη γνώση αυτή, που αποτελεί το ιδιαίτερο παράξενο γνώρισμά του, τη γνώση που είναι λίγο περισσότερη απ’ όσο πρέπει.
ΦΑΙΔΡΟΣ: Κι όμως αυτό το κάτι παραπάνω μας κάνει και είμαστε άνθρωποι.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Άνθρωποι!;... Νομίζεις λοιπόν πως οι σκύλοι δε βλέπουν τ’ αστέρια, που δεν έχουν καμιά χρησιμότητα γι’ αυτούς; Θα τους αρκούσε να διακρίνει το μάτι τους τα επίγεια πράματα. Δεν είναι όμως τόσο ακριβώς προσαρμοσμένο στην καθαρήν ωφέλεια, ώστε να μην είναι άξιο μολαταύτα να φτάσει τα ουράνια σώματα και τη μεγαλόπρεπη παράταξη της νύχτας.
ΦΑΙΔΡΟΣ: Γαβγίζουν προς το φεγγάρι ακούραστα.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Και οι άνθρωποι; Δεν αγωνίζονται με χίλιους τρόπους να γεμίσουν, ή να διασπάσουν την αιώνια σιωπή των απέραντων εκτάσεων που τους τρομάζει;
Paul Valéry, «Ευπαλίνος ή Ο αρχιτέκτων», Άγρα 2005 (μετάφραση Έλλη Λαμπρίδου)
ΦΑΙΔΡΟΣ: Κι όμως αυτό το κάτι παραπάνω μας κάνει και είμαστε άνθρωποι.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Άνθρωποι!;... Νομίζεις λοιπόν πως οι σκύλοι δε βλέπουν τ’ αστέρια, που δεν έχουν καμιά χρησιμότητα γι’ αυτούς; Θα τους αρκούσε να διακρίνει το μάτι τους τα επίγεια πράματα. Δεν είναι όμως τόσο ακριβώς προσαρμοσμένο στην καθαρήν ωφέλεια, ώστε να μην είναι άξιο μολαταύτα να φτάσει τα ουράνια σώματα και τη μεγαλόπρεπη παράταξη της νύχτας.
ΦΑΙΔΡΟΣ: Γαβγίζουν προς το φεγγάρι ακούραστα.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ: Και οι άνθρωποι; Δεν αγωνίζονται με χίλιους τρόπους να γεμίσουν, ή να διασπάσουν την αιώνια σιωπή των απέραντων εκτάσεων που τους τρομάζει;
Paul Valéry, «Ευπαλίνος ή Ο αρχιτέκτων», Άγρα 2005 (μετάφραση Έλλη Λαμπρίδου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου