το αποτέλεσμα της ανάγκης

Μου φάνηκε, λοιπόν, ότι είχα συναντήσει την ανθρωπότητα στην παρακμή της. Η πορφυρή δύση του Ήλιου μου έφερνε στο νου τη δύση της ανθρωπότητας. Για πρώτη φορά άρχισα να αντιλαμβάνομαι μια παράξενη συνέπεια της κοινωνικής προσπάθειας που καταβάλουμε σήμερα. Κι όμως, αν το σκεφτούμε, είναι μια αρκετά λογική συνέπεια. Η δύναμη είναι το αποτέλεσμα της ανάγκης, ενώ η ανταμοιβή της ασφάλειας είναι η αδυναμία. Το έργο για τη βελτίωση των συνθηκών της ζωής –η πραγματική πολιτισμική διαδικασία που καθιστά τη ζωή ολοένα και πιο ασφαλή- είχε προχωρήσει σταθερά προς την κορύφωσή του. Οι θρίαμβοι της ενωμένης μπροστά στη φύση ανθρωπότητας ακολουθούσαν ο ένας τον άλλον. Πράγματα που σήμερα μονάχα τα ονειρευόμαστε είχαν συνειδητά τεθεί σε εφαρμογή και είχαν καρποφορήσει. Και οι καρποί αυτής της σοδειάς ήταν αυτό που έβλεπα!

H. G. Wells, «Η μηχανή του χρόνου», Σκάι 2010 (μετάφραση Φωτεινή Γιοβάνογλου)