Τετάρτη 11 Ιουλίου 2012

η ευτυχία είναι ιδανικό, είναι καρπός της φαντασίας

«Δεν είναι δυνατόν, κύριε, η ευτυχία να βρίσκεται στην αμαρτία και στο έγκλημα».
«Συμφωνώ απολύτως. Όμως ο άνθρωπος που, με βαθιά μελέτη και ώριμη σκέψη κατάφερε να εκπαιδεύσει το μυαλό του ώστε να μην βρίσκει υπόνοια κακού σε τίποτα, να αντιμετωπίζει με την πλέον ήρεμη αδιαφορία όλες τις ανθρώπινες πράξεις, να τις θεωρεί όλες σαν αναγκαία αποτελέσματα μιας δύναμης, όποια κι αν είναι αυτή, άλλοτε αγαθή κι άλλοτε διεστραμμένη, αλλά πάντοτε κυρίαρχη, που άλλοτε μας εμπνέει να διαπράττουμε ενέργειες που οι άνθρωποι επιδοκιμάζουν κι άλλοτε πράξεις που τις καταδικάζουν, όμως ποτέ κάτι που να ενοχλεί την ίδια τη δύναμη – αυτός ο άνθρωπος, όπως θα συμφωνήσετε, κύριε, μπορεί να βρίσκει τον εαυτό του εξίσου ευτυχισμένο είτε συμπεριφέρεται όπως εγώ, είτε όπως εσείς με την καριέρα που ακολουθείτε. Η ευτυχία είναι ιδανικό, είναι καρπός της φαντασίας. Είναι ένας τρόπος για να μας κινεί, που εξαρτάται μόνο από τον δικό μας τρόπο να βλέπουμε τα πράγματα και να αισθανόμαστε. Δεν υπάρχει, πέρα από την ικανοποίηση των αναγκών τους, τίποτε που να κάνει όλους τους ανθρώπους εξίσου ευτυχισμένους. Καθημερινά βλέπουμε ένα άτομο να γίνεται ευτυχισμένο με το ίδιο ακριβώς πράγμα που αποτελεί αιτία μέγιστης δυσαρέσκειας για ένα άλλο. Επομένως καμιά ευτυχία δεν είναι σίγουρη, και δεν υπάρχει άλλη ευτυχία για μας από εκείνη που διαμορφώνουμε στη βάση της σωματικής μας συγκρότησης και των αρχών μας».

Marquis de Sade, «Αιμομιξία», Το Ποντίκι 2006 (μετάφραση Γιάννης Παπαδάτος)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου