Σάββατο 10 Νοεμβρίου 2012

τι έχουν τα μερμήγκια

Μα τι έχουν τα μερμήγκια κι όλος ο κόσμος έχει βαλθεί να μου τα θυμίζει τελευταία; Δεν πιστεύω πως πρόκειται ποτέ να διαβάσω αυτά τα βιβλία, αν και δεν είμαι πια απ' αυτούς που λένε ποτέ. Ούτως ή άλλως, δεν χρειάζεται να ξέρω να διαβάζω ούτε να τα έχω διαβάσει για να καταλάβω πως όλα όσα έλεγαν ήταν μεγάλες ασυναρτησίες, γιατί δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος που να μπορεί σήμερα το πρωί να νικάει γίγαντες στην Κίνα και την ίδια νύχτα να γυροφέρνει τη δέσποινά του σ' ένα κάστρο σε απόσταση πάνω από τρεις χιλιάδες λεύγες, ούτε καν στο Κιντανάρ το πρωί και στην Αργαμασίγια το βράδυ, μήτε να κόβει με μια μόνο σπαθιά τα κεφάλια από διακόσιους εχθρούς, μήτε έχω δει εγώ πουθενά γίγαντες, τόσο κοσμογυρισμένος που είμαι, έχω όμως δει ανεμόμυλους, πρόβατα και ασκιά με κρασί, βλέπετε όλοι μας έχουμε γεννηθεί από μια γυναίκα και όλοι μας έχουμε βγει απ' την ίδια σχισμή. Μη σκιάζεστε, η ευγενία σας εγώ δεν πρόκειται να τρελαθώ μακάρι να παρουσιαστεί τώρα δα αυτοπροσώπως ο ίδιος ο Μπελιανίς χέρι χέρι με τον Αληφανφαρόνο. Κανείς δεν τρελαίνεται μ' ένα μόνο βιβλίο. Η τρέλα θεριεύει με τα πολλά βιβλία, γι' αυτό και δεν θα δείτε, η ευγενία σας, να καίγεται ένα βιβλίο μόνο του, αλλά παρέα με άλλα πολλά.

Andrés Trapiello, "Όταν πέθανε ο Δον Κιχώτης", Μεταίχμιο 2009 (μετάφραση Χριστίνα Θεοδωροπούλου)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου