Δευτέρα 26 Νοεμβρίου 2012

του κάκου [γραμμένο στο ίδιο πλοίο]

Σου αρέσαν τα σονέτα μου και αγάλι
αγάλι εψυχοπόνεσες κι εμένα
κι εχάρισές μου, ομορφομάτα, μ’ ένα
φίλημα, την καρδιά σου τη μεγάλη.

Ποιος ερράγισε τ’ άλικο ανθογυάλι
και αντίς αίμα νερά θωρώ χυμένα
και τ’ άνθια της αγάπης μαραμένα;
Είχε ο γιαλός της γλύκας γυρογυάλι;

Μισοκρύβεται έν’ άχαρο βιβλίο
σκονισμένο, παλιό, στο ύστερο ράφι·
το εδιάβασες μια μέρα σ’ ένα πλοίο

και δεν καλοθυμάσαι ούτε τί γράφει.
Μα μια στάλα ζωής πιωμένη σο ‘χει
κι ακόμα δεν το παραρρίχνεις, όχι.

Λορέντζος Μαβίλης, "Τα Σονέτα", Έψιλον 2003

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου