τα επαρχιακά φύλλα

-Δεν το 'ξερα πως σε ενδιαφέρουν τα τοπικά νέα.
Ο Λέων Αποστολίδης δίπλωσε τη βολιώτικη εφημερίδα και την έβαλε στην τσέπη του.
-Έχουν κι οι επαρχιακές εφημερίδες το γούστο τους, της είπε.
Η διαδρομή ως τη Λαμία ήταν ευχάριστη. Από κει και πέρα έγινε μαγευτική. Σταμάτησαν για να φάνε σε ένα "μοτέλ" ύστερα από τα Καμμένα Βούρλα, κοντά σ' ένα χωριό που το 'λεγαν Άγιο Κωνσταντίνο. Από την κρεμαστή βεράντα έβλεπαν τα πεύκα, που έφταναν σχεδόν ως τη θάλασσα. Ο Αποστολίδης έβγαλε από την τσέπη του την εφημερίδα που είχε αγοράσει. Εκείνη τον παρακολουθούσε χαμογελώντας όπως τη φυλλομετρούσε και έριχνε ματιές σε όλες τις σελίδες.
-Μα τι ψάχνεις να βρεις; τον ρώτησε.
-Να βρω; Τίποτε. Πως σου φάνηκε πως κάτι ψάχνω να βρω; Απλώς τη χαζεύω.
Είχε απαντήσει κάπως απότομα και η Λίλυ τον κοίταζε με κάποια έκπληξη και λίγο παράπονο. Εκείνος το κατάλαβε. Γέλασε. "Δεν φαντάζεσαι πόσο γούστο έχουν αυτά τα επαρχιακά φύλλα" της είπε, και τσαλακώνοντας την εφημερίδα που κρατούσε, την πέταξε από τη βεράντα κάτω στη θάλασσα.
-Ψοφάω της πείνας, έκανε πρόσχαρα. Τι θα φάμε;

Γιάννης Μαρής, "Ο 13ος Επιβάτης", Άγρα 2012