μια φράση με πολύ βαθύ νόημα

Κάποτε ο Rilke αναφερόμενος στον άνθρωπο είχε πει: "Κάνε τον να γνωρίσει πάλι τα παιδικά του χρόνια, τα ασυνείδητα και υπέροχα και το θησαυρό των μύθων των ανέμελων πρώτων χρόνων της ζωής του", επρόκειτο σίγουρα για μια φράση με πολύ βαθύ νόημα. Δυστυχώς όμως αυτό δεν ισχύει για τους πιο πολλούς. Τα πρώτα χρόνια ήταν γι' αυτούς περισσότερο σκοτεινά και φτωχά παρά πλούσια, περισσότερο πιεστικά παρά ανέμελα, περισσότερο απογοητευτικά παρά υπέροχα. Ωστόσο και αυτοί μπορούν να βοηθηθούν, αν επεξεργαστούν το παρελθόν τους μέσω μια ψυχοθεραπευτικής, επανορθωτικής διεργασίας, ώστε να μπορέσουν, όσο γίνεται, να απελευθερωθούν από τη ζημιές του παρελθόντος. Η συνάντηση της ιδιοσυγκρασίας μας με το περιβάλλον -και με την ευρεία έννοια της λέξης- στο οποίο γεννιόμαστε φτιάχνει το πεπρωμένο μας, που έχει την αρχή του στα πρώτα χρόνια της ζωής μας, πλάθεται απ' αυτά και παίρνει την ιδιαίτερη μορφή του. Η ψυχοθεραπεία όμως μας έδωσε τη δυνατότητα, ένα μέρος από αυτό που παλιότερα εννοούσαμε μοιραίο και έπρεπε να το αποδεχτούμε, να αντιληφθούμε τώρα ότι είναι αποτέλεσμα βλαβερών επιδράσεων του περιβάλλοντος κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής και μπορεί έστω και καθυστερημένα να διορθωθεί.

Fritz Riemann, "Η Τετραλογία του Φόβου", 1994 (μετάφραση Παντελής Παπαδόπουλος)