το αλωπεκικόν και πανούργον

Ακόμα και φυσιογνωμική μελέτη διαθέτουμε για την απόδειξη της έμφυτης κακότητας του Οδυσσέα: "Η απόσταση η μεγάλη των δύο ωτίων κατά το όπισθεν της κεφαλής μέρος του Οδυσσέως εδείκνυε το ακράτητον αυτού εις την ασωτείαν. Το περί αυτά τοξοειδές φανερώνει το αλωπεκικόν και πανούργον. Το ογκώδες των οστών των ωτίων εσημείωνε το πάθος όθεν γεννάται καθ' ημάς, η επιβουλή". Ό,τι κι αν λένε αυτές οι παρατηρήσεις, η χρόνια συνάφεια με τον Αλή τον εμπότισε με ορισμένα κακοήθη χούγια που θα το συνοδεύσουν στον υπόλοιπο βίο του. Ήταν φιλάργυρος, δόλιος και φιλύποπτος. "Με τον επικίνδυνο τούτον φίλον ο μέλλων να συζήση έπρεπε να προσέχει ως λαγός τους σκύλους ή τ' αρνίον τον λύκον". Ιδιαίτερα η καχυποψία του αξίζει ιδιαίτερης μνείας, καθώς μοιάζει αντιγραμμένη από το ήθος του Αλή. Ποτέ δεν έλεγε το μέρος όπου θα έπεφτε να κοιμηθεί και συχνά μεταμφιεζόταν όταν ήθελε να ταξιδέψει.

Κωστής Παπαγιώργης, "Τα Καπάκια", Καστανιώτης 2003