Πέμπτη 11 Σεπτεμβρίου 2014

για μένα δουλεύω

-Όταν σας έλεγα ότι η αιτία που δούλευα έτσι σκληρά ήταν για να σας αρέσω, σε σας ή σε κάποιαν άλλη γυναίκα, ψέματα έλεγα. Έλεγα ψέματα και είμαι υπερήφανος γι' αυτό! Για μένα δουλεύω. Η φιλοδοξία που με διακατέχει είναι τόσο μεγάλη ώστε μόνο με την εξασφάλιση μιας αιώνιας δόξας θα μπορούσε να ικανοποιηθεί. Απορώ, πράγματι, πως δεν το καταλάβατε νωρίτερα ότι έχετε να κάνετε με μια ιδιοφυΐα.
Κάγχασε, αλλά αμέσως μετά συνέχισε πιο ήπια:
-Η αλήθεια είναι πως εύκολα πέφτει έξω κανείς μ' αυτά τα πράγματα. Κυρίως με μένα, που δεν διαθέτω άλλο από το πνεύμα μου, και στερούμαι εντελώς εμφάνισης, όπως λένε. Που στερούμαι λάμψης, και χωρίς το χάρισμα του λόγου, χωρίς ταλέντο για κοινωνικές συναναστροφές, και σχεδόν χωρίς ευφυΐα σε τελική ανάλυση! Ναι, είμαι ολομόναχος να κουβαλάω το φορτίο του πνεύματός μου, που θα μπορούσε να συγκριθεί με βουνό πανύψηλο, απόκρημνο και σκοτεινό, ένα βουνό υπερβολικά απειλητικό για τα δικά σας μάτια, δεσποινίς. Θέλω να μ' ακούσετε ως το τέλος, δεν θα πω τίποτα που θα ήταν δυνατό να σας στενοχωρήσει. Ελάτε, ας καθίσουμε.

Valery Larbaud, "Φερμίνα Μαρκές", Άγρα 2007 (μετάφραση Βάνα Χατζάκη)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου