γύρω από τους αστραγάλους της

Πολλές έννοιες - θα μπορούσα να έχω απαλλάξει τη ζωή μου από αυτές. Αυτή, όμως, είναι η στάση της ζωής μου. παρακαλώ, παρακαλώ, μεσιέ και μαντάμ, κυρίες, δεσποινίδες και κύριοι, προσπαθώ τόσο σκληρά να γίνω σαν κι εσάς. Ξέρω, δεν τα καταφέρνω, αλλά σας παρακαλώ προσέξτε πόσο σκληρά προσπαθώ. Τρεις ώρες για να διαλέξω κάποιο σκληρό καπέλο. Μιάμιση ώρα κάθε πρωί πασχίζω να κάνω τον εαυτό μου να μοιάσει με όλους εσάς. Κάθε λέξη που λέω έχει αλυσίδες περασμένες γύρω από τους αστραγάλους της. Κάθε σκέψη που κάνω είναι φορτωμένη με βαριά βαρίδια. Από τη μέρα που γεννήθηκα, κάθε λέξη που είπα, κάθε σκέψη που έκανα, όλα όσα έκανα, δεν ήταν φορτωμένα, δεμένα, αλυσοδεμένα; Και, προσέξτε, ξέρω πως παρ' όλα αυτά δεν τα καταφέρνω. Ή, τα καταφέρνω πάρα πολύ καλά αλλά μόνο σε αναλαμπές... Σκεφτείτε όμως πόσο σκληρά προσπαθώ και πόσο σπάνια γίνομαι τολμηρή. Σκεφτείτε και δείξτε λίγο έλεος. Και φυσικά αμφιβάλλω, αν συνηθίζετε να σκέφτεστε ποτέ, μαϊμούδες, πίθηκοι. Τώρα ο σερβιτόρος έχει ολοκληρώσει τις οδηγίες για το πώς θα πάω στον πλησιέστερο κινηματογράφο.
"Ένα ακόμα Περνό" λέω.

Jean Rhys, "Καλημέρα, Μεσάνυχτα", Μελάνι 2006 (μετάφραση Αργυρώ Μαντόγλου)