που περπάτησαν ποτέ

Όταν το Σάββατο ερχόταν στο οικοτροφείο για να σε πάρει, τα παιδιά του Γυμνασίου μαζεύονταν σαν τις μύγες γύρω από το αμάξι της. Όχι για να θαυμάσουν την παλιά πράσινη Τζάγκουαρ με τις ιταλικές πινακίδες αλλά τις καλλίγραμμες γάμπες της. Όπως έλεγε αργότερα συμμαθητής σου σε κοινούς φίλους: "Η μάνα του είχε τα ωραιότερα πόδια που περπάτησαν ποτέ στο γρασίδι των Αναβρύτων". 

Χάρης Βλαβιανός, "το αίμα νερό", Πατάκης 2014