εκτός από τον ιμπεριαλισμό

Εμένα, μια φορά, το γεγονός της ζωής μου είναι ότι η Ελεονώρα μου μ' έβγαλε από τη μοναξιά μου. "Εκτός από τον ιμπεριαλισμό υπάρχει και η μοναξιά" -το είδα, τυχαίως, γραμμένο στον τοίχο της Νομικής στη Σόλωνος, προ καιρού που είχα πάει στη ζούγκλα την πρωτεύουσά μας, και το 'πιασα το νόημα. Η αλήθεια είναι, για τον ιμπεριαλισμό δεν έχω εμβαθύνει, κακό πράγμα είναι, αυτό δα το ξέρω και το νιώθω, κακό πολύ, άτιμο, ο διάολος να τον πάρει. Όσο για την μοναξιά, εδώ έχω εμβαθύνει, και πολύ μάλιστα. Ήμουν παθός ο ίδιος και ξέρω. Γιατί, δηλαδή, ένας απλός άνθρωπος αποκλείεται να ψήνεται στη μοναξιά; Μόνο η κουλτούρα πάσχει από μοναξιά; Μόνο εκείνοι που μπορούν και σκαρώνουν ποιήματα ή ιστορίες στο χαρτί; Όχι, κύριοι! Στην παλιοανθρωπότητά μας, αν είναι κάτι στ' αλήθεια δημοκρατικό, αυτό είναι η μοναξιά... και ο θάνατος... Αλλά για θάνατο θα μιλάμε τώρα;

Αντώνης Σαμαράκης, " Η Κόντρα", Ελευθερουδάκης 1992