Θρύλοι, καϋμοί, προσδοκίες και λαϊκά τραγούδια, έγιναν πραγματικότητες. η πρωτεύουσα της νοθευμένης ιταλικής πάστας δέχτηκε τους πρώτους Έλληνες πολεμιστές τον περασμένο Μάι του 1944.
Οι διαβατικοί Ιταλοί των δρόμων της Ρώμης έτριβαν τα μάτια τους βλπεόντας το φορτηγό αυτοκίνητο, που πάνω στο μέτωπό του κυμάτιζε μια ελληνική σημαιούλα.
Γκρέκο - μουρμούριζαν οι πρωινοί διαβάτες- Γκρέκο έλεγαν κι οι σενιορίτες χτυπώντας πεισματωμένα στο ασφαλτόστρωμα το ξύλινο παπουτσάκι τους.
Απίστευτο για όλους αυτούς. Εκπληκτικά απίστευτο και για μας, μπρος στα απρόοπτα "τιρτίπια" της τύχης, για να μείνη αυτό που είπεν ένας απ' τους εκεί ομογενείς μας, πως η κατάρα της Ελλάδας έπεσε και κυνηγούσε την Ιταλία.
Γιάννης Μιχόπουλος, "...4 δεν επέστρεψαν", Πυρσός 1945
Οι διαβατικοί Ιταλοί των δρόμων της Ρώμης έτριβαν τα μάτια τους βλπεόντας το φορτηγό αυτοκίνητο, που πάνω στο μέτωπό του κυμάτιζε μια ελληνική σημαιούλα.
Γκρέκο - μουρμούριζαν οι πρωινοί διαβάτες- Γκρέκο έλεγαν κι οι σενιορίτες χτυπώντας πεισματωμένα στο ασφαλτόστρωμα το ξύλινο παπουτσάκι τους.
Απίστευτο για όλους αυτούς. Εκπληκτικά απίστευτο και για μας, μπρος στα απρόοπτα "τιρτίπια" της τύχης, για να μείνη αυτό που είπεν ένας απ' τους εκεί ομογενείς μας, πως η κατάρα της Ελλάδας έπεσε και κυνηγούσε την Ιταλία.
Γιάννης Μιχόπουλος, "...4 δεν επέστρεψαν", Πυρσός 1945
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου