χαμένος σ' αυτήν την λάγνα αίσθηση

Αυτό δεν ήταν ένα απ' τα συνηθισμένα χασικλίδικα αστεία του. Το 'ξερε και το στόμα του χαμογελούσε, ενώ το μούτρο του ήταν μουντό και νυσταλέο. Γεγονός είναι ότι συχνά συνήθιζε, κάτω απ' την επίδραση του χασίς, να ονειρεύεται πως ήταν σ' ένα μεγάλο φούρνο, που τα τοιχώματά του ήταν στρωμένα με κάρβουνο και το ταβάνι του χανόταν στον συννεφιασμένο ουρανό. Στο πάτωμα άστραφταν νομίσματα των 20 πιάστρων, κατακαίνουρια, αλλά δίσταζε να τα μαζέψει από κάτω. Σε μια γωνιά, απ' όπου υψώνονταν άσπρα σύννεφα ατμού, ένα τετράχρονο κοριτσάκι μιμούνταν το χορό της κοιλιάς, με τις πρόστυχες χειρονομίες μιας γριάς θεατρίνας. Σε μια άλλη γωνιά υπήρχαν μικροσκοπικά φοινικόδεντρα, όπου αντί για χουρμάδες κρεμιόταν πολύτιμα κοσμήματα. Ο Μαχμούντ βρέθηκε στριμωγμένος δίπλα σ' έναν που πουλούσε μήλα, επαναλαμβάνοντας αδιάκοπα: "Πουλάω στήθια νεαρών κοριτσιών". Απ' το μέρος του είδε τον αρχιφούρναρη να βάζει στη σειρά μεγάλα καρβέλια από αραποσίτι, αφού τα 'χε βγάλει απ' το φούρνο. Και τότε συνέβη το πιο ωραίο και καταπληκτικό πράγμα. Αυτά τα μεγάλα καρβέλια πήραν την όψη ζωντανής σάρκας και φούσκωναν, φούσκωναν, μέχρι που άρχισαν να κουνιούνται σαν τα παχουλά και γυαλιστερά πισινά των γυναικών. Ο Μαχμούντ ήταν χαμένος σ' αυτήν την λάγνα αίσθηση. Ύστερα, εντελώς ξαφνικά, χωρίς να καταλάβει πώς και γιατί, βρέθηκε σ' ένα μεγάλο έρημο λιβάδι, όπου το χασίς φύτρωνε άφθονο.

Albert Cossery, "Ξεχασμένοι απ' το Θεό", Απόπειρα 1986 (μετάφραση Σπύρος Μεϊμάρης, Λίνα Φούντου)