Γιατί αν αφήσω τα ελαττώματά μου να διαποτίσουν αυτές τις σελίδες, θα γίνουν πιστευτές ακόμα περισσότερο οι αρετές που μέσα εδώ τις κάνω ν' ακτινοβολούν, και που το φωτοστέφανό τους θα το τοποθετήσω τόσο ψηλά, που και οι πιο λαμπρές ιδιοφυΐες του μέλλοντος θα καταθέσουν, για μένα, την ειλικρινή τους ευγνωμοσύνη. Γι' αυτό, λοιπόν, τη διώχνω την υποκρισία ορθά-κοφτά απ' το σπίτι μου. Θα υπάρχει, μες στ' άσματά μου, μια επιβλητική επίδειξη ισχύος, για να περιφρονήσω έτσι τα κοινώς παραδεδεγμένα. Άδει μονάχα για τον εαυτό του, κι όχι για τους ομοίους του. Δεν ζυγίζει τον οίστρο του στην ανθρώπινη πλάστιγγα. Ελεύθερος σαν τη θύελλα, ήρθε να προσαράξει, μια μέρα, στις αδάμαστες αμμουδιές της τρομερής θέλησής του! Δεν φοβάται τίποτα, εκτός απ' τον εαυτό του! Στις υπερφυσικές μάχες του, θα επιτεθεί στον άνθρωπο και τον Πλάστη, πλεονεκτώντας, όπως όταν ο ξιφίας χώνει το ξίφος του στην κοιλιά της φάλαινας: καταραμένος να 'ναι, απ' τα παιδιά του κι από το χέρι μου το αποσκελετωμένο, εκείνος που επιμένει να μην εννοεί τ' αδυσώπητο καγκουρό του γέλιου και τις αδίστακτες ψείρες της γελοιογραφίας!.. Δυο πελώριοι πύργοι διακρίνονταν στην κοιλάδα - το είπα στην αρχή. Πολλαπλασιάζοντας τους επί δύο, το γινόμενο ήταν τέσσερα... αλλά δεν μπορούσα να δω πολύ καλά την αναγκαιότητα αυτής της αριθμητικής πράξης.
Lautreamont, "Μαλντορόρ", Νεφέλη 2011 (μετάφραση Στρατής Πασχάλης)
Lautreamont, "Μαλντορόρ", Νεφέλη 2011 (μετάφραση Στρατής Πασχάλης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου