ΜΑΓΙΕΡΣ: Υπάρχει ένα τρομακτικό συμβάν στην ιστορία του Οδυσσέα, όταν το πλοίο του διαλύεται, τα μέλη του πληρώματος πέφτουν στη θάλασσα και τα κύματα καταπίνουν τον ίδιο. Αρπάζεται από το κατάρτι και τελικά βγαίνει στην ξηρά και το κείμενο λέει, "Επιτέλους, μόνος. Επιτέλους μόνος".
ΚΑΜΠΕΛ: Το πλέγμα των περιπετειών του Οδυσσέα είναι κάπως περίπλοκο για να το αναλύσουμε περιληπτικά. Πάντως η συγκεκριμένη περιπέτεια, όπου το πλοίο διαλύεται, λαμβάνει χώρα στο νησί του Ήλιου, το νησί της ανώτερης φώτισης. Εάν το πλοίο δε διαλυόταν, ο Οδυσσέας μπορεί να παρέμενε στο νησί και να γινόταν, ας πούμε, το είδος εκείνο γιόγκι που φτάνει στην πλήρη φώτιση και παραμένει πάντα σε κατάσταση ευδαιμονίας. Αλλά η ελληνική άποψη για τη γνώση και πραγμάτωση των ιδεών στη ζωή τον γυρίζει πίσω. Λοιπόν, υπήρχε ένα ταμπού στο νησί του Ήλιου, κανείς δεν έπρεπε να σκοτώσει και να φάει κάποιο από τα βόδια του. Παρόλα αυτά οι άντρες του Οδυσσέα πεινούσαν κι έτσι έσφαξαν τα βόδια του Ήλιου. Η πράξη τους επέφερε το ναυάγιο. Η κατώτερη συνείδηση λειτουργούσε ακόμη, μολονότι βρισκόταν στη σφαίρα του ανώτερου πνευματικού φωτός. Όταν υφίσταται η επίδραση μιας τέτοιας φώτισης, δεν είναι δυνατόν κάποιος να σκέφτεται, "Πω, πω, πεινάω. Φέρτε μου ένα ψητό". Οι άνδρες του Οδυσσέα δεν ήταν έτοιμοι, ούτε κατάλληλοι για την εμπειρία που τους προσφέρθηκε. Τούτη είναι μια υποδειγματική ιστορία για τον γήινο ήρωα που πετυχαίνει την ανώτερη φώτιση, αλλά μετά επιστρέφει.
Joseph Campbell, "Η Δύναμη του Μύθου", Ιάμβλιχος 1998 (μετάφραση Ελένη Παπαδοπούλου)
ΚΑΜΠΕΛ: Το πλέγμα των περιπετειών του Οδυσσέα είναι κάπως περίπλοκο για να το αναλύσουμε περιληπτικά. Πάντως η συγκεκριμένη περιπέτεια, όπου το πλοίο διαλύεται, λαμβάνει χώρα στο νησί του Ήλιου, το νησί της ανώτερης φώτισης. Εάν το πλοίο δε διαλυόταν, ο Οδυσσέας μπορεί να παρέμενε στο νησί και να γινόταν, ας πούμε, το είδος εκείνο γιόγκι που φτάνει στην πλήρη φώτιση και παραμένει πάντα σε κατάσταση ευδαιμονίας. Αλλά η ελληνική άποψη για τη γνώση και πραγμάτωση των ιδεών στη ζωή τον γυρίζει πίσω. Λοιπόν, υπήρχε ένα ταμπού στο νησί του Ήλιου, κανείς δεν έπρεπε να σκοτώσει και να φάει κάποιο από τα βόδια του. Παρόλα αυτά οι άντρες του Οδυσσέα πεινούσαν κι έτσι έσφαξαν τα βόδια του Ήλιου. Η πράξη τους επέφερε το ναυάγιο. Η κατώτερη συνείδηση λειτουργούσε ακόμη, μολονότι βρισκόταν στη σφαίρα του ανώτερου πνευματικού φωτός. Όταν υφίσταται η επίδραση μιας τέτοιας φώτισης, δεν είναι δυνατόν κάποιος να σκέφτεται, "Πω, πω, πεινάω. Φέρτε μου ένα ψητό". Οι άνδρες του Οδυσσέα δεν ήταν έτοιμοι, ούτε κατάλληλοι για την εμπειρία που τους προσφέρθηκε. Τούτη είναι μια υποδειγματική ιστορία για τον γήινο ήρωα που πετυχαίνει την ανώτερη φώτιση, αλλά μετά επιστρέφει.
Joseph Campbell, "Η Δύναμη του Μύθου", Ιάμβλιχος 1998 (μετάφραση Ελένη Παπαδοπούλου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου