Παρασκευή 17 Φεβρουαρίου 2017

εκεί απ' όπου ήρθαν οι θεοί σας

"Κι αν σου έλεγα ότι δεν είναι ούτε έτσι, ούτε αλλιώς τα πράγματα; Αν σου έλεγα ότι καμία κοσμογονία δεν είναι σωστή, κανενός λαού; Ότι οι θεοί έρχονται από κάπου αλλού κι ότι έφτασαν εδώ από τύχη; Ότι είναι θεοί εδώ, αλλά εκεί απ' όπου ήρθαν ήταν κοινοί θνητοί;"
Το πράγμα γινόταν όλο και πιο επικίνδυνο. Μπορεί αυτή η πόλη να πίστευε στον Τίλου Ματίμ, αλλά αυτό δε σήμαινε ότι οι υπόλοιποι θεοί δεν μπορούσαν να δουν τους ανθρώπους εντός των τειχών της. Και μόνο οι πάμπολλοι ναοί τους θα τους επέτρεπαν να μπαίνουν στην πόλη ανεμπόδιστοι και να βλέπουν ποιος λέει τι.
"Κι αν σου έλεγα ότι ο Τίλου Ματίμ ήταν ήδη θεός εκεί απ' όπου ήρθαν οι θεοί σας;"
Ο Παγκράτης αποφάσισε να αλλάξει συζήτηση. Δεν του άρεσε καθόλου, η πιθανότητα να ασχοληθούν οι θεοί μαζί του. Ήταν σίγουρα πάνω από τις επί του παρόντος δυνατότητές του ν' ανταπεξέλθει σε οποιαδήποτε θεϊκή απαίτηση. Από την άλλη, φαινόταν να ασχολείται ήδη κάποιος θεός μαζί του. Η περίσταση δε σήκωνε αδιαφορία.
"Νομίζω ότι τα δέντρα με κοιτάνε", είπε. Κάτι, φαινομενικά μόνο, άσχετο.

Ευθυμία E. Δεσποτάκη, "Πνεύματα", Mamaya 2016

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου