Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2018

ένας αγνώριστος

Ένας από τους Δόλους εκίνησε να πάει εις εν' άλλο χωριό. Εκεί στο δρόμο τον απανταίνει ένας αγνώριστος. "Γεια σου!" "Καλώς τον". Για πού;" "Για το τάδε μέρος". "Κι εγώ εκεί πάου. Πάμε μαζί". Τραβάν λοιπόν, πάνε, πάνε, ο άνθρωπος τον ακολουθούσε σα σαστισμένος, χωρίς να ξέρει και αυτός πού πήγαινε, αλλ' ούτε είχε το μυαλό του να μπορέσει να φύγει. Σάμπως να είχε μαγνήτη ο άλλος. Επέρασαν λόγγους, βουνά, εκεί περνούν και από 'να ερημοκλήσι. Κατά τη συνήθειά του έκαμε το σταυρό του και ήρθε κάπως στα σύγκαλά του. "Βρε πού πάου;" λέει. επήρε και μία πρέζα ταμπάκο, που είχε λησμονήσει να πάρει όλην την ώρα. Γυρίζει να ιδεί το σύντροφό του, πού να τον ιδεί; Άμα έκαμε το σταυρό του, τον έχασε από εμπρός του.

Νικόλας Γ. Πολίτης, "Οι Παραδόσεις του Ελληνικού Λαού", Το Βήμα 2015

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου