ένα κάποιο σχέδιο

Το περίεργο είναι ότι εάν κάποιος διανοούνταν τότε να με αποκαλέσει "ονειροπαρμένο", εγώ θύμωνα. Είναι παράλογο. Έχω ζήσει σχεδόν όσα και οποιοσδήποτε άλλος, μην πω και περισσότερα. Εάν σήμερα θέλω να μιλήσω για τα όνειρα, δεν είναι επειδή δεν έχω τι άλλο να διηγηθώ. Είναι γιατί έτσι θέλω, τόσο απλά. Και το ότι διαλέγω ειδικά το όνειρο της καλύβας από κορμούς δέντρων, δεν είναι για κάποιο συγκεκριμένο λόγο. Υπάρχουν κι άλλες περιπέτειες, πιο πλήρεις, πιο ενδιαφέρουσες, πιο καλά δομημένες μέσα στο μυαλό μου. Όμως εγώ διαλέγω αυτή με την καλύβα, γιατί έτσι θα υποχρεωθώ να διηγηθώ κατ' αρχάς έναν πρόλογο, κάτι το οποίο πραγματικά συνέβη στον κόσμο των πραγματικών γεγονότων πριν από αρκετά χρόνια. Θα μπορούσε επίσης να αποτελέσει κι ένα κάποιο σχέδιο: να διηγούμαι παράλληλα ένα "συμβάν" κι ένα όνειρο. Όλοι μας θα μέναμε ευχαριστημένοι.

Juan carlos Onetti, "Το Πηγάδι", Μάγμα 2024 (μετάφραση Λευτέρης Μακεδόνας) 

ένας καλός κι αγαπητός δρόμος

Μια κηλίδα σταμάτησε μες στη νύχτα, μια ζωή ξεστράτισε απ' τον κανονισμένο της δρόμο σύνοδα με τον μικρότατο θόρυβο που κάνει ένα μαχαίρι σ' ένα εχτρικό κορμί. Ένα σκοπός έγειρε πίσω από τα κλώνια δίχως να βγάνει άχνα. Αυτό είναι μια άλλη ιστορία, αν τους καταλάβαινε, μερικές σφαίρες αυτομάτου θα τους έκαναν να ξεχάσουνε για πάντα την ασχολία τους, να συζητούνε για κείνα που γίνονται και για τ' άλλα που δεν γίνονται.

Τα μάτια έχουνε κάπως λευτερωθεί από την εγκαρτέρηση αυτού που πρόκειται ν' ακολουθήσει και φέρνουν περιγυριά, τα χέρια δουλεύουνε με βιασύνη κι ανυπόμονα. - Ιδού το τέρμα. Πληροφορίες, πολλές πληροφορίες για τις θέσεις του εχτρού. Και το σώμα αυτό που κείτεται μπρος στα πόδια τους; Υπήρχε ένας παλιός μύθος που σε κάνει να τον πιστεύεις, τούτο το άψυχό πια σώμα: οι νεκροί σ' ακολουθούν...

Ο δρόμος του γυρισμού είναι πάντα ένας καλός κι αγαπητός δρόμος.

Οι φυλλάδες του μοντέρνου συγγραφέα θα εξάντλησαν την τελευταία τους υπομονή να περιμένουν το καινούριο γεγονός που θα τις φωτίσει και δεν θα τις αφήσει παραπεταμένες να δέρνονται με τη σκόνη ή με τον κίντυνο να τις σκορπίσει το ανέμελο χέρι της καθαρίστριας.

Τηλέμαχος Αλαβέρας "Τ' Αγρίμια του Άλλου Δάσους", Τόπος 2024   

-περίμενε να λογικευτούν-