Μια κηλίδα σταμάτησε μες στη νύχτα, μια ζωή ξεστράτισε απ' τον κανονισμένο της δρόμο σύνοδα με τον μικρότατο θόρυβο που κάνει ένα μαχαίρι σ' ένα εχτρικό κορμί. Ένα σκοπός έγειρε πίσω από τα κλώνια δίχως να βγάνει άχνα. Αυτό είναι μια άλλη ιστορία, αν τους καταλάβαινε, μερικές σφαίρες αυτομάτου θα τους έκαναν να ξεχάσουνε για πάντα την ασχολία τους, να συζητούνε για κείνα που γίνονται και για τ' άλλα που δεν γίνονται.
Τα μάτια έχουνε κάπως λευτερωθεί από την εγκαρτέρηση αυτού που πρόκειται ν' ακολουθήσει και φέρνουν περιγυριά, τα χέρια δουλεύουνε με βιασύνη κι ανυπόμονα. - Ιδού το τέρμα. Πληροφορίες, πολλές πληροφορίες για τις θέσεις του εχτρού. Και το σώμα αυτό που κείτεται μπρος στα πόδια τους; Υπήρχε ένας παλιός μύθος που σε κάνει να τον πιστεύεις, τούτο το άψυχό πια σώμα: οι νεκροί σ' ακολουθούν...
Ο δρόμος του γυρισμού είναι πάντα ένας καλός κι αγαπητός δρόμος.
Οι φυλλάδες του μοντέρνου συγγραφέα θα εξάντλησαν την τελευταία τους υπομονή να περιμένουν το καινούριο γεγονός που θα τις φωτίσει και δεν θα τις αφήσει παραπεταμένες να δέρνονται με τη σκόνη ή με τον κίντυνο να τις σκορπίσει το ανέμελο χέρι της καθαρίστριας.
Τηλέμαχος Αλαβέρας "Τ' Αγρίμια του Άλλου Δάσους", Τόπος 2024
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου