bougainville

Αυτό, πάντως, που πιότερο τον γοήτευε σ' όλους αυτούς τους παραταγμένους σε τόμους βίους ήταν ο τρόπος που καμιά φορά μια ύπαρξη ξεγλιστράει στη λήθη αφήνοντας ξοπίσω της μονάχα μια λεξούλα, το όνομα με το οποίο διέσχισε τις αλέες της ζωής, παραλλαγμένο, πρώτο συνθετικό μιας καινουριογεννημένης λέξης, ονοματοδοτώντας μια νόσο, έναν αστερισμό, μια οροσειρά, κάποια σεξουαλική παρέκκλιση, μια ιδεολογία... Κι αν στην περίπτωση των επιστημόνων, των αστρονόμων και των μαθηματικών προσλάμβανε τον χαρακτήρα δικαίωσης και ανταμοιβής για τους κόπους μιας ζωής η πρόσδεση του εφήμερου επωνύμου τους στην αθάνατη ονομασία ενός υπερκαινοφανούς, της μετρικής κλίμακας των ανέμων ή κάποιου ολέθριου βακίλου, σε κάποιες άλλες περιπτώσεις φάνταζε σαν ειρωνικό παιχνίδισμα μιας σκανταλιάρας ειμαρμένης το να κατασκεπάζει η λήθη τις επιδιώξεις και τα κατορθώματα μιας ολόκληρης ζωής επιτρέποντας να αναδυθεί από αυτή μια σημασία που ο κομιστής της ουδέποτε υποπτεύτηκε, σαν εκείνο τον Γάλλο πλοίαρχο που πρώτος πραγματοποίησε τον διάπλου της υδρογείου, με την ανάμνησή του να έχει από άλλους ένδοξους θαλασσοπόρους υποσκιαστεί, αφήνοντας ωστόσο ένα χνάρι ανεξίτηλο απάνω στο ποικιλόμορφο εκείνο ανθάκι του τροπικού φυτού που απ' τα ταξίδια του μετέφερε και που αναρριχόμενο, καταπράσινο κι ανθοστόλιστο στα μπαλκόνια και στις βεράντες ολόκληρης της Μεσογείου υποβάλλει σε καθέναν που το κοιτά μια αντήχηση του ονόματος εκείνου: Bougainville. 

Μιχάλης Αλμπάτης, "Η Κατάλυση του Χρόνου", Νήσος 2024