松尾芭蕉, Μόνο τα Όνειρά µου Συνεχίζουν., Ερατώ 2002 (μεταφραση Γιώργος Μπλάνας)
Μες στο σκοτάδι του σαλονιού της (που σύντομα δεν θα 'ταν πια δικό της), μια Κυριακή απόγευμα, η Ρόουζ έψαχνε σ' ένα γιγαντιαίο άτλαντα κάποιο νησί της Ινδονησίας με έξι γράμματα, γνωστό για τις δρακόμορφες σαύρες του - κενό-κενό-κενό-όμικρον-κενό-κενό. Μέχρι στιγμής είχε βρει το "Τιδόρε" και το "Μισούλ", που και τα δύο, ταιριάζοντάς τα στο σταυρόλεξο, της δημιουργούσαν περισσότερα προβλήματα απ' όσα της έλυναν. Μα υπήρχαν ένα σωρό νησάκια στα βόρεια της Ινδονησίας που δεν τα είχε ψάξει ακόμη. Συνέχισε την εξερεύνησή της. Φαντάστηκε τον εαυτό της καπετάνιο σε κινούμενα σχέδια να οδηγεί το καράβι-σταυρόλεξο σε μια θάλασσα λέξεων. Είχε τελειώσει με τα οριζόντια τετράγωνα κι άρχιζε τώρα τα κάθετα. Αναρωτήθηκε ξαφνικά αν όλοι οι επιμελητές εκδόσεων, οι διορθωτές, οι εγκυκλοπαιδιστές, οι χαρτογράφοι, οι συντάκτες σταυρόλεξων ήταν άνθρωποι που διάλεξαν αυτό το επάγγελμα και αφοσιώθηκαν σ' αυτό ολοκληρωτικά, γιατί χρειάζονταν απεγνωσμένα κάτι να απορροφά συνεχώς τη σκέψη τους. "Τα αρπακτικά του σκεπτόμενου κόσμου", τους είχε αποκαλέσει ο Όουεν, αυτοί που τρέφονταν με τα υπολείμματα της σκέψης, ό,τι είχε απομείνει απ' τη στιγμή που τα μεγάλα ντοκουμέντα της ιστορίας και της επιστήμης είχαν περικοπεί σ' ένα λογικό μέγεθος. Κι όπως η Ρόουζ άρχιζε να μαθαίνει, ο εθισμός αυτός ήταν καλύτερος απ' το αλκοόλ. Αυτή η υγιής και άχρηστη απασχόληση ξεκαθάριζε κυριολεκτικά το μυαλό. Έβαζε στο περιθώριο τη λύπη, το άγχος, τον πανικό. Μέσα στην έκρηξη της ενεργητικότητάς της, η Ρόουζ έφερνε αντιμέτωπους τον Τόμας Μαν και τον Τίμωνα τον Αθηναίο. Πετούσε τα συνώνυμα σαν σφαίρες. Μα στο τέλος ένοιωθε το κεφάλι της να πονά δαιμονισμένα, λες και το κρανίο της ήταν ένα κούφιο και άδειο πράγμα. Το σταυρόλεξο απορροφούσε όλη της την ενεργητικότητα· η ζωή της περέμενε απαράλλαχτη.
David Leavitt, "Η Χαμένη Γλώσσα των Γερανών", Aquarius 1988 (μετάφραση Γιάννης Τζώρτζης)
