Πέμπτη 22 Απριλίου 2021

μικρή τραγωδία δικής τους επινόησης

Ήταν καλοκαίρι και δυο μικρά παιδιά έτρεχαν προς έναν άντρα που πλησίαζε από μακριά. Ο άντρας τούς κουνούσε το χέρι και τα παιδιά παράβγαιναν ποιο θα τον έφτανε πρώτο.
Ήταν ακόμα καλοκαίρι, και τα παιδιά ζύγωναν πιο κοντά. Ένα αγόρι κατηφόριζε στο πεζοδρόμιο σέρνοντας ξοπίσω του ένα καλάμι για ψάρεμα. Ένας άντρας έστεκε και περίμενε με τα χέρια στερεωμένα στη μέση. Καλοκαίρι, και τα παιδιά του έπαιζαν στην μπροστινή αυλή, μαζί με το φίλο τους, μια παράξενη μικρή τραγωδία δικής τους επινόησης.
Ήταν φθινόπωρο, και τα παιδιά του πιάνονταν στα χέρια στο πεζοδρόμιο μπροστά από το σπίτι της κυρίας Ντιμπόζ. Το αγόρι βοηθούσε την αδερφή του να σηκωθεί κι έφευγαν για το σπίτι τους. Φθινόπωρο, και τα παιδιά του έτρεχαν πάνω κάτω στο τετράγωνο, με τις χαρές και τις λύπες της μέρας γραμμένες στα πρόσωπά τους. Κοντοστέκονταν μπρος σε μια βελανιδιά, κατευχαριστημένα, έκπληκτα, ανήσυχα.
Χειμώνας, και τα παιδιά του ριγούσαν έξω από το φράχτη της αυλής, με φόντο ένα φλεγόμενο σπίτι. Χειμώνας, κι ένας άντρας έβγαινε στο δρόμο του· τα γυαλιά του του 'πεφταν και πυροβολούσε ένα σκυλί.
Καλοκαίρι, κι έβλεπε την καρδιά των παιδιών του να ραγίζει.

Harper Lee, "Όταν Σκοτώνουν τα Κοτσύφια", Bell 1984 (μετάφραση Βικτώρια Τράπαλη)

 

Κυριακή 11 Απριλίου 2021

και τέλος μια χυδαιότητα

Ο λόγιος Μουχτάρ ιμπν-Άχμαντ μού διηγήθηκε κάποτε γελώντας ότι στα αραβικά κάθε λέξη έχει τέσσερις διαφορετικές σημασίες: χαρακτηρίζει καταρχάς ένα πράγμα, κατόπιν το αντίθετό του, επιπροσθέτως κάτι που έχει να κάνει με τις καμήλες, και τέλος μια χυδαιότητα. Από την άποψη της τελευταίας, η γλώσσα αυτού του λαού πηγαίνει ακόμα μακρύτερα. Από τις εγκλίσεις του ρήματος γνωρίζει μόνον την υποτακτική που χαρακτηρίζει την επιθυμία: καμία πρόταση που να μην πιστοποιεί τον πόθο· ακόμη και οι ηλικιωμένοι περνούν τη μέρα τους με φιλήδονες συζητήσεις. Οι Γραμματολόγοι της χώρας καταγγέλλουν την ιταμότητα της γλώσσας τους· λέγεται ότι κάποιος που για χάρη της ευνουχίστηκε, ανακάλυψε πολύ αργά ότι και αυτός ακόμη δεν ήταν σε θέση, ούτε με τον τρόπο αυτό, να της ξεφύγει.

Jürgen Buchmann, "Γραμματική των Γλωσσών της Βαβέλ", Gutenberg 2019 (μετάφραση Συμεών Γρ. Σταμπουλού)