να επαναλαμβάνεται, να φεύγει και να φτερουγίζει, να ίπταται, πέρα από μένα και προς τα δοκάρια, να σκορπίζει ανάμεσα στις αντηρίδες, τις θολωτές αψίδες, τον τρούλο, να σκαρφαλώνει ανάμεσα στις νυχτερίδες και τα μαυροπούλια, μπροστά από τούβλα που τα 'χουν δει μόνο οι χτίστες και τα φαντάσματα, αν και τα βλέπω, συχνά τ' ανεβαίνω με τα μάτια μου καθώς υψώνομαι, κάθε νύχτα που έχω παράσταση, στα σχοινιά ή την μπάρα, να μελετώ φορές φορές τον χάρτη από τούβλα και αντιστοιχίσματα και σοβά της σοκολατένιας κοσμηματοθήκης και τίποτε άλλο, την περίτεχνη αυτή απόδειξη της ανθ΄ρωπινης τέχνης και τεχνικής, και όχι τα φώτα που αναβοσβήνουν μπλε και άσπρα από τα ρεύματα που σχηματίζονται στο δεκαεξάγωνο, ούτε τη βιολετί παρισινή νύχτα που κυλάει μέσα απ' τα ψηλά, στενά παράθυρα, ή, τουλάχιστον, στην αρχή, τ' ακτινοβόλα πρόσωπα του κοινού κάθε βράδυ, μέχρι που προκαλώ τον εαυτό μου να τους κοιτάξει κι αυτό κάνω, όλα αυτά τα φρύδια και τα πιγούνια κρυμμένα σε κιαροσκούρο, όλα αυτά τα μανσόν και οι βεντάλιες και οι πτυχώσεις και τα γυαλιά όπερας, όλες εκείνες οι πίπες που λάμπουν, στάχτες από πούρα ν' αστράφτουν σαν τ' αστέρια που κεντούν τον Όντερ μια καλοκαιρινή νύχτα, και το κάνω, αλλά δεν βλέπω κανέναν, μόνο μια θολούρα καθόλου πιο σαφή από τις σκιές στο ταβάνι, μέχρι να εστιάσω σε πρόσωπο που εστιάζει πάνω μου, χείλη ανοιχτά, μάτια σταθερά σαν χάντρες από βήρυλλο, θαυμασμός να ρέει από μέσα τους που πετάω από πάνω, η λαβή στα δόντια μου, χωρίς σχοινί ή δίχτυ να με σώσουν, ή κι άλλο ξάφνιασμα όταν κρεμιέμαι ανάποδα με το κανόνι να στηρίζεται στα δόντια μου, να σφίγγω την αλυσίδα σαν σφυρίχτρα, καθώς ένας βοηθός κορυφώνει την αγωνία με το κόρνο και τα τύμπανα, και όταν εκπυρσοκροτεί το κανόνι, όλοι ουρλιάζουν, αλλά εγώ ποτέ μου, ποτέ δεν το έχω αφήσει, ποτέ μου δεν το έχω ρίξει, ούτε καν παραλίγο δεν το έχω αφήσει να γλιστρήσει αν και το μέταλλο κόβει το στόμιο, και το σαγόνι μου και το κεφάλι και ο λαιμός πονάνε για ώρες μετά και κάποιος φωνάζει, Bravissima Madame La La, une miracle, magnifique
John Keene, "Αντιαφηγήσεις", Loggia 2022 (μετάφραση Γιώργος Μαραγκός)
