κρυπτεία

Δεν υπάρχει μεγαλύτερος τραυματισμός από το βίαιο ξερίζωμά μας από την εφηβεία, που μας μεταβάλλει από ψυχικές οντότητες σε κοινωνικές μονάδες - σε άντρες και πολίτες συγχρόνως. Γιατί ο πολιτισμός μας δεν επιτρέπει στον άνθρωπο να είναι άντρας αν δεν είναι μαζί και πολίτης και το πέρασμά μας στον ανδρισμό γίνεται πάντοτε με μια κρυπτεία. Το περιεχόμενο της κρυπτείας αυτής είναι η απάρνηση, η θυσία, δηλ. ο φόνος των παιδικών φίλων και η μύηση στην θεσμοποιημένη ετερόφυλη ερωτική πράξη. Σε ανάλογη βάναυση διαδικασία υποβάλλει ο πολιτισμός και το θήλυ. Μπορούμε λοιπόν να πιστέψουμε και να καταλάβουμε και τον μπακάλη και τον χωροφύλακα (όπως ακόμα και τον ποιητή...) όταν μας βεβαιώνουν ότι "κι αυτοί στα δεκαοχτώ τους ήταν ποιητές". Πραγματικά, στα "δεκαοχτώ" τους ήταν.

Βύρων Λεοντάρης, "Δοκίμια για την Ποίηση", Έρασμος 1985

ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου

Η μεγάλη πόρνη που γέννησε στη θάλασσα είναι ο Χριστόφορος Κολόμβος όταν ανακάλυψε την Αμερική.
Οι άγγελοι και τ’ αστέρια του Αγίου Ιωάννη βρίσκονται πάνω στην αμερικανική σημαία, και με την Καλιφόρνια, ένα νέο άστρο, το άστρο της Αψίνθου, ήρθε να προστεθεί στην αστερόεσσα.
Ο Αντίχριστος είναι ο Χρυσός.
Είναι τα κτήνη και οι διάβολοι. Οι ανθρωποφάγοι Ινδιάνοι, οι ιθαγενείς της Καραϊβικής και οι Κανάκ. Υπάρχουν επίσης και οι Νέγροι, οι Κινέζοι, οι Μαύροι και οι Κίτρινοι.
Οι τρεις ιππότες είναι οι τρεις μεγάλες φυλές των Ερυθρόδερμων.
Ήδη, το ένα τρίτο των λαών της Ευρώπης έχει αποδεκατιστεί σ’ αυτή τη χώρα.
Είμαι ένας απ’ τους είκοσι τέσσερις Γέροντες και κατέβηκα ανάμεσά σας γιατί άκουσα τη Φωνή. Ήμουν ο πλουσιότερος άνθρωπος του κόσμου, ο χρυσός με κατέστρεψε…
Όση ώρα ο Σούτερ σχολιάζει τις ενοράσεις του Αγίου Ιωάννη και διηγείται τα επεισόδια της ζωής του, μια εκστατική Ρωσίδα είναι ξαπλωμένη στα πόδια του.

Blaise Cendrars, «Ο Χρυσός», Ερατώ 1990 (μετάφραση Γιώργος Βίλιος)

οραματιζόμουν την καμπυλότητα

Μια χώρα από άμμο μια πόλη από άμμο γιγάντιες πύλες αγάλματα κανένας φρουρός. Ένας κόσμος πηλός διαλυόταν κι εξατμιζόταν. Δεν έμενε τίποτα. Μι' αγχέμαχη ευθύτητα. Οραματιζόμουν την καμπυλότητα κι εφορμούσα του κύκλου τον εισχωρούσα μαγμάτινος πυρήνας ο οφθαλμός στον πυρήνα του ήλιου. Ανασταινόταν το φως και βάδιζα στη σκιά μου. Βάφτιζα λόγχη τη γλώσσα μου κι όξος τα δάκρυά μου. Έφτυνα ένα ένα τ' αγκάθια μου φραγκόσυκο η καρδιά μου. Μιλούσα τα λόγια μου και κυλούσαν οι λίθοι. Κατέβαινε λευκός επενδυτής ο άγγελος και μοίραζε τα ιμάτιά μου έστρωνε γλώσσα κι έδιωχνε τα υπάρχοντά μου. Με τη γλώσσα τους οι άνεμοι σαρώνανε τους λώρους μου. Το πόδι σκόνταφτε σε κάτι αιχμηρό και αναλαμβανόμουν.

Ζ.Δ. Αϊναλής, "Τα Παραμύθια της Έρημος", Κέδρος 2017

στο μουσείο

Μη σκαρφαλώνετε στα βάθρα των αρχαίων αγαλμάτων αποσκοπώντας στη χρησιμοποίηση των αρσενικών τους οργάνων. Απαγορεύεται η ψαύσις των εκτιθέμενων ειδών και διά της χειρός και διά του κώλου.

Μη ζωγραφίζετε μαύρες μπούκλες στο εφήβαιο των γυμνών Αφροδιτών. Εάν διάλεξε ο καλλιτέχνης να αναπαραστήσει ως άτριχη τη θεά, είναι επειδή η Αφροδίτη αυτοκλαδευόταν.

Μη ρωτάτε τον φύλακα γιατί ο Ερμαφρόδιτος έχει και ρώγες και αρχίδια. Δεν είναι αρμόδιος για να σας απαντήσει.

Pierre Louÿs, "Εγχειρίδιο Καλής Συμπεριφοράς Κορασίδων για Οικοτροφεία", Άγρα 1998 (μετάφραση Σοφία Διονυσοπούλου)