Πάνω στη νοτισμένη άμμο
κρατώ την ισορροπία
μιας αρχιτεκτονικής.
Διορατικός, ευλαβέστατος,
υποταγμένος σε δόγματα
μάχομαι ενάντια
σε ιδιότυπους λογισμούς
από μεταφυσικούς
δρόμους ψύχους και βροχής.
Η φωνή θραυσμένη, κρύσταλλο
της οδύνης μου, Κυριακές
μ' ένα αύριο πάντοτε ίδιο,
πάντοτε ίδιο, ενώ σβήνεται
το απριλιάτικο φως και προσπαθώ
να συγκρατήσω τους θόλους.
Salvador Espriu, "Κοιμητήρι της Σινέρα", Αστρολάβος 1983 (μετάφραση Κώστας Τσιρόπουλος)
κρατώ την ισορροπία
μιας αρχιτεκτονικής.
Διορατικός, ευλαβέστατος,
υποταγμένος σε δόγματα
μάχομαι ενάντια
σε ιδιότυπους λογισμούς
από μεταφυσικούς
δρόμους ψύχους και βροχής.
Η φωνή θραυσμένη, κρύσταλλο
της οδύνης μου, Κυριακές
μ' ένα αύριο πάντοτε ίδιο,
πάντοτε ίδιο, ενώ σβήνεται
το απριλιάτικο φως και προσπαθώ
να συγκρατήσω τους θόλους.
Salvador Espriu, "Κοιμητήρι της Σινέρα", Αστρολάβος 1983 (μετάφραση Κώστας Τσιρόπουλος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου