Percival Everett, "Τα Δέντρα", Gutenberg 2024 (μετάφραση Πάνος Τομαράς)
Κυριακή 13 Απριλίου 2025
με κάθε βήμα, με κάθε θάνατο
Κάποιοι το αποκάλεσαν πλήθος. Ένας δημοσιογράφος που έκανε ζωντανό ρεπορτάζ χρησιμοποίησε τη λέξη ορδή. Ένας ιερέας μιας επισκοπικής εκκλησίας Αφρικανών Μεθοδιστών στην κομητεία Τζέφερσον του Μισισίπι το αποκάλεσε εκκλησίασμα. Ό,τι κι αν ήταν, επρόκειτο για τουλάχιστον πεντακόσια άτομα, που αυξάνονταν συνεχώς και δεν έκαναν καμιά προσπάθεια να συγκαλύψουν τη δράση τους. Οι συγκεντρωμένοι διακρίνονταν να ανεβαίνουν σε κάποιο ύψωμα και μετά να ξεχύνονται στις πόλεις σαν τυφώνας. Και σαν τυφώνας, αφάνιζαν μια ζωή, αφήνοντας τη διπλανή της άθικτη. Κι έβγαζαν έναν θόρυβο. Ένα βογκητό γέμιζε την ατμόσφαιρα. Εξέγερση, έλεγαν, εξέγερση. Άφηναν πίσω τους διαλυμένες πόλεις. Οικογένειες θρηνούσαν. Οικογένειες έκαναν αποτίμηση του παρελθόντος τους. ήταν μια θύελλα. Εξέγερση. Ήταν ένα σύννεφο. Ήταν ένα μέτωπο, ένα μέτωπο νεκρού αέρα. Οι επιζώντες ανάφεραν ότι αισθάνονταν την ατμόσφαιρα πηχτή και βαριά μετά το πέρασμά τους, σαν να είχε κατακαθίσει ο αέρας πάνω από το έδαφος, όπως οι ατμοί πάνω από την ξηρό πάγο. Τέτοια σύννεφα υπήρχαν στην Αλαμπάμα, στο Άρκανσο, στη Φλόριντα, παντού, απ' ό,τι φαινόταν. Τα σύννεφα ενώνονταν και σχημάτιζαν μεγαλύτερα σύννεφα, ο ήχος από τα βογγητά τους δυνάμωνε με κάθε βήμα, με κάθε θάνατο. Εξέγερση.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου