Τρεις μέρες έβρεχε. Εβδομήντα δύο ώρες συναπτές εμέτρησε το ρολόι, κι ετούτη η "καλή βροχή" -που λέει κι ο φίλος μας ο γελαστός (μ' όλα του βίου τα βάσανα) μπαρμπα-Χαράλαμπος- το χώμα επότισε, το 'καμε ίδιο σφουγγάρι. Την τέταρτη εκαλοσύνεψε.
Του Σεπτεμβρίου το κορίτσι (αλλιώς, Ονειροκόριτσο) βγήκε στην αγιασμένη απ' το νερό αυλή και τάισε όλα τα γατιά - ήρθανε κι από δίπλα.
Φορούσε μια μπλούζα μ' ένα μεγάλο κόκκινο τριαντάφυλλο που κάλυπτε το στήθος όλο. Έγραφε "αιώνια ομορφιά" από πάνω, χρυσά τα γράμματα.
Είν' αυτό που διαρκεί, άμα όλα έχουν περάσει: το χελιδόνι με τον αέρα του, θάλασσα με τον άμμο της, το μεγάλο ξύλινο κουτί κι όλον τον χρόνο του εντός...
Λίγο γάλα μένει, για το μέλλον ίσα ίσα, και σπάνια ησυχία... Του κόσμου η σελίδα ακόμα γράφεται...
γιώργος τζεβελεκάκης, "έντεκα λέξεις χάρισμα", διάφορος 2017
Του Σεπτεμβρίου το κορίτσι (αλλιώς, Ονειροκόριτσο) βγήκε στην αγιασμένη απ' το νερό αυλή και τάισε όλα τα γατιά - ήρθανε κι από δίπλα.
Φορούσε μια μπλούζα μ' ένα μεγάλο κόκκινο τριαντάφυλλο που κάλυπτε το στήθος όλο. Έγραφε "αιώνια ομορφιά" από πάνω, χρυσά τα γράμματα.
Είν' αυτό που διαρκεί, άμα όλα έχουν περάσει: το χελιδόνι με τον αέρα του, θάλασσα με τον άμμο της, το μεγάλο ξύλινο κουτί κι όλον τον χρόνο του εντός...
Λίγο γάλα μένει, για το μέλλον ίσα ίσα, και σπάνια ησυχία... Του κόσμου η σελίδα ακόμα γράφεται...
γιώργος τζεβελεκάκης, "έντεκα λέξεις χάρισμα", διάφορος 2017
Φίλε Γιάννη, σ' ευχαριστώ (έστω και πολύ καθυστερημένα, τώρα το είδα...) για την ανάρτηση. Να 'σαι καλά!...
ΑπάντησηΔιαγραφή