με τη βαρβάρα πέτροβνα

Να σας πω το πρόβλημά μου: δε γαμάω αρκετά! Μα καθόλου αρκετά! Ονειρεύομαι να κάνω έρωτα μ' ένα σωρό γυναίκες: με τη γειτόνισσα του επάνω ορόφου και με τη φίλη της, που είναι και οι δύο παντρεμένες, με τη γυναίκα του αρχισυντάκτη μου, μια μελαχρινή με γαμψή μύτη (έχω την εντύπωση ότι αρέσω περισσότερο στις γυναίκες που έχουν γαμψή μύτη), με τη σερβιτόρα ενός μπαρ, που βρίσκεται κοντά σ' έναν παλιό εκδοτικό οίκο, με τη Βαρβάρα Πέτροβνα, με τη μνηστή του Σούπερμαν, με τη μαρκησία των αγγέλων, με τη Νίκη της Σαμοθράκης, με την εκφωνήτρια του αεροδρομίου του Ορλύ, με τη θαμμένη ζωντανή, με την κυρία Ρενώ, τη δεσποινίδα Χέννινγκερ, με τα κορίτσια του Σίτυ Μπουμ-Μπουμ...
Δεν έχω επιτυχία στις γυναίκες. Είναι βέβαια μερικές που αποζητούν τη συντροφιά μου γιατί τις ακούω προσεκτικά και τις συμβουλεύω επωφελώς, αλλά όσον αφορά το πήδημα...

Βασίλης Αλεξάκης, "Τα Κορίτσια του Σίτυ Μπουμ-Μπουμ", Εξάντας 1985