το αντίθετο της νεύρωσης

Η σκηνή επαναλαμβάνεται. Έτσι λειτουργεί η νεύρωση: μια σκηνή που επαναλαμβάνεται και επαναλαμβάνεται και επαναλαμβάνεται (περίεργο, αλλά το αντίθετο της νεύρωσης είναι η παρέκκλιση, αν και λίγοι το αντιλαμβάνονται). Έπρεπε να ηρεμήσει. Αποφάσισε να εφαρμόσει μια διανοητική άσκηση ελέγχου που πετύχαινε πάντα: να συντάξει μια λίστα. Η καταμέτρηση πραγμάτων (τα δέκα καλύτερα γκολ που έχει δει στη ζωή του, δέκα τραγούδια που ξεκινούν με α, οι δέκα κοπέλες που θα ήθελε να ρίξει στο κρεβάτι - αυτή η κατηγορία πολλές φορές διευρυνόταν περιλαμβάνοντας ηθοποιούς και μοντέλα του εξωτερικού, του εσωτερικού, της δεκαετίας του '70, του '80, του '90 κ.λπ.) ήταν μια δραστηριότητα που του άδειαζε το μυαλό, που τον παρακινούσε να ξαναβρεί τους φυσιλογικούς του ρυθμούς. Σκέφτηκε, σκέφτηκε, σκέφτηκε και τελικά το βρήκε: "δέκα επαγγέλματα που δεν μπορεί να κάνει ένα άτομο με διχρωματοψία". Δεν υπήρχε αμφιβολία, αυτή τη φορά η νεύρωση τον είχε γραπώσει γερά. "Ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας, αξιωματικός του εμπορικού ναυτικού, τελωνιακός, πυροσβέστης, φωτογράφος, χαρτογράφος, χημικός, αστυνομικός, οδηγός λεωφορείου, επίσημος ζωγράφος βασιλικής αυλής". Τη στιγμή που ολοκληρώνει τη λίστα, το φανάρι γίνεται κόκκινο, δηλαδή πράσινο. Ξεκινάει. 

Damian Tabarovsky, "Ιατρική Αυτοβιογραφία", Πάπυρος 2009 (μετάφραση Νάντια Γιαννούλια)