περιπλανώμενος μέσα του

παρ' όλη τη ζέστη, τη σκόνη, τη βρομιά που κολλούσε στο σώμα του, ο Νταβίντε, ευτυχισμένος, συνέχισε το δρόμο του περιπλανώμενος μέσα του

και όπως στη ΝέαΥόρκη ο ΝαβίντεΑϊρόζα είχε χάσει μαθήματα εξαιτίας αυτού που ονόμαζε υπερβολικό περπάτημα, εδώ στη Λουάντα πολύ συχνά όταν άρχιζε να περπατάει το μυαλό του παρασυρόταν σε μια παράξενη αλληλουχία σκέψεων η οποία μπορούσε εξίσου καλά να τον ταξιδέψει στο παρελθόν όσο και να του προσφέρει τον απαραίτητο χώρο για την ανάδυση κάποιας καινούριας λαμπρής ιδέας, το πρόβλημα του Νταβίντε ήταν ακριβώς αυτό, από μικρό παιδί τον κυρίευαν ιδέες πιο πολύ λαμπρές παρά συγκεκριμένες, που μάλλον μπορούσε κανείς να τις φανταστεί παρά να τις υλοποιήσει, πιο πολύ ωραίες παρά πρακτικές

η απουσία του κίτρινου τράβηξε την προσοχή του

Ondjaki, "Οι Διάφανοι", Αιώρα 2019 (μετάφραση Μαρία Παπαδήμα)