Έχω βαρεθεί αυτή την πόλη που μέσα στο λυκόφως, τούτη τη στιγμή, δεν ανήκει ούτε στη μέρα ούτε στη νύχτα. Όπως, γενικότερα, δεν ανήκει ούτε στην ομορφιά ούτε στην ασχήμια, ούτε στην Ανατολή ούτε στη Δύση, ούτε στη φιλοσοφημένη ραθυμία ούτε στον παραγωγικό ανταγωνισμό. Κι έχω χειρότερα βαρεθεί τους κατοίκους της. Ούτε φτωχοί ούτε πλούσιοι, ούτε ακριβώς πιστοί ούτε ακριβώς άθεοι· έτοιμοι για την απελπισία της αμαρτίας κι ακόμα πιο έτοιμοι για την ωμή εξαγορά της. Στριμωγμένοι διαρκώς, όλοι τους, στο στενό κέντρο της πόλης. Σε βαθμό που να μην ξεχωρίζουν καθόλου, πια, οι ευγενείς από τους άξεστους, οι εργατικοί από τους τυχοδιώκτες, οι ποιητές από τους τραμπούκους. Αλλού, αλλού. Οπουδήποτε αλλού. Κι ας γίνει ό,τι να 'ναι.
Πέτρος Μαρτινίδης, "Σε περίπτωση Πυρκαϊάς", Νεφέλη 1999
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου