λευκώματα

Έτυχε να γνωρίσω αρκετούς μανιώδεις συλλέκτες στη ζωή μου. Λίγοι όμως είχαν αυτό το πάθος. Ένας απ' αυτούς είναι ο πατέρας μου που μάζευε γραμματόσημα. Τα καλοκαίρια που γυρνούσε από τα μπάρκα, έφερνε μαζί του ένα σωρό γραμματόσημα από τις χώρες που έχει δέσει το καράβι. Τον θυμάμαι πολλά απογεύματα να κάθεται σκυφτός πάνω από τα λευκώματά του που τα είχε μοιράσει σε ηπείρους και χώρες και να τοποθετεί προσεκτικά τα νέα του συλλεκτικά κομμάτια μέσα σε διαφανείς ζελατίνες. "Δεν διαχωρίζεις τα γραμματόσημα μόνο σε χώρες αλλά και σε χρονολογίες και σε κόστη", μου έλεγε κάθε φορά που καθόμουν δίπλα του και παρακολουθούσα τις λεπτές του κινήσεις. Μέσα από το πάθος του πατέρα μου, είχα ξεκινήσει κι εγώ μια συλλογή με ξένα χαρτονομίσματα και κέρματα που μου έφερνε από κάθε του ταξίδι, αναθέτοντάς μου να τα τακτοποιώ σε ειδικά λευκώματα.

Άραγε ποια μανία μας οδηγεί σ' αυτό το πάθος; Τι είναι αυτό που μας παρακινεί να γίνουμε συλλέκτες διαφόρων αντικειμένων; Μία ιδιάζουσα τάση που μας αναθέτει να συγκεντρώνουμε και να τακτοποιούμε τον προσωπικό μας θησαυρό, πιστεύοντας πως ίσως έτσι αποκτήσουμε την αίσθηση μιας διακριτικής αυθυπαρξίας.

Γιώργος Χατζελένης, "Βαλκανευτές", Ενύπνιο 2021