Τετάρτη 18 Μαρτίου 2020

το κλουβί

Η πόρτα ανοίγει και μου ορμά. Με κολλά στον γεμάτο συνθήματα τοίχο. Το δέρμα του μυρίζει πηλό. Καλύπτει την οσμή της τουαλέτας. Χώνει τη γλώσσα του στο στόμα μου. Γεύομαι πηλό. Πιέζει με το κορμί του το δικό μου και χουφτώνει τον κώλο μου.
Φέρνω τα χέρια μου στα ασημένια, μακριά μαλλιά. Η μαύρη μάσκα καλύπτει το περίγραμμα των ματιών του, ένα μέρος της μύτης του και τους κροτάφους του. Σταμάτια του λάμπουν κυπαρίσσια. Ένα μοναδικό χρώμα. Ανοίγει το τζιν του και το όργανό του πετάγεται με ορμή έξω. Ανοίγω τα πόδια και εκείνος με σηκώνει ψηλά. Τραβάει το εσώρουχό μου στο πλάι και χώνεται μέσα μου. 
Παράδεισος. Αυτός είναι ο παράδεισος που ψάχνω. Το μυαλό μου δραπετεύει από το κλουβί όπου είχα κλειστεί. Η νέα μου θρησκεία, θα γίνει αυτός. Όσο σπρώχνει μέσα μου βαθύτερα, μου μεταφέρει την καύλα του και η νέα μου πίστη δυναμώνει.

Αφροδίτη Καριοφύλλη, "Σκοτεινό Ερωτικό Ξέσπασμα", Πηγή 2020

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου