Η Ελλάδα είναι μια χώρα γκαμπριολέ. Καλοκαιρινή. Το χειμώνα υποφέρει. Οι μουσαμάδες της μπάζουν. Το καλοφιφέρ της ζεσταίνει μόνο τους μπροστινούς. Τα γυναικόπαιδα στα πίσω καθίσματα βρέχονται και τουρτουρίζουν. Όσο για μας, στο πορτ-μπαγκάζ, που προσπαθούμε να περάσουμε τα σύνορα, έχουμε πολύ λίγες πιθανότητες, αλλά δεν το βάζουμε κάτω. Εμείς, τα βαποράκια του ελληνισμού, θα την παραδώσουμε την παραμυθένια βαλίτσα έστω κι αν χρειαστεί να διασχίσουμε ολόκληρη τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία.
Κι αν ακόμα είσαι ένας απ' αυτούς που ξεφτιλίστηκαν σήμερα στα πεζοδρόμια της Συγγρού περιμένοντας τον Κολόμπο σοσιαλιστή που πέρασε για να εισπράξει το νταβατζηλίκι του παραθυρένιου διορισμού των παιδιών σου, μην απελπίζεσαι και δεν θ' αργήσεις κοντά μου να 'ρθεις μια χαραυγή. Καινούρια αγάπη να μου ζητήσεις. Κάνε λιγάκι υπομονή.
Τζίμης Πανούσης, "Η Ζάλη των Τάξεων", Γνώσεις 1989
Κι αν ακόμα είσαι ένας απ' αυτούς που ξεφτιλίστηκαν σήμερα στα πεζοδρόμια της Συγγρού περιμένοντας τον Κολόμπο σοσιαλιστή που πέρασε για να εισπράξει το νταβατζηλίκι του παραθυρένιου διορισμού των παιδιών σου, μην απελπίζεσαι και δεν θ' αργήσεις κοντά μου να 'ρθεις μια χαραυγή. Καινούρια αγάπη να μου ζητήσεις. Κάνε λιγάκι υπομονή.
Τζίμης Πανούσης, "Η Ζάλη των Τάξεων", Γνώσεις 1989
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου