ils sont des américains

Αυτή ήταν και η εποχή που οι Ουγγαρέζοι άρχισαν το προσκύνημά τους στην οδό ντε Φλερύ. Τότε έρχονταν και περίεργες ομάδες Αμερικανών, ο Πικάσο που ήταν ασυνήθιστος στις παρθενικές αρετές αυτών των νέων αδρών και γυναικών συνήθιζε να λέει γι' αυτούς, ils sont pas des hommes, ils sont pas des femmes, ils sont des américains. Δεν είναι άνδρες, δεν είναι γυναίκες, είναι Αμερικάνοι. Κάποτε βρισκόταν εκεί κάποια Μπρυν Μωρ, σύζυγος ενός γνωστού ζωγράφου πορτραίτων, που έχοντας πέσει μια φορά και έχοντας χτυπήσει στο κεφάλι είχε μια περίεργη απλανή έκφραση. Αυτή την επιδοκίμαζε και συνήθιζε να την αποκαλεί αυτοκράτειρα. Υπήρχε ένας κάποιος αμερικάνος σπουδαστής τέχνης, ένα αγόρι, που τον έθλιβε πάρα πολύ, συνήθιζε να λέει όχι δεν είν' αυτός που θα φτιάξει την μελλοντική δόξα της Αμερικής. Όταν είδε την πρώτη φωτογραφία ενός ουρανοξύστη είχε μια πολύ χαρακτηριστική αντίδραση. Κύριε των Δυνάμεων, είπε, φαντάσου την αγωνία που θα περάσει απ' τη ζήλια του ένας εραστής ενώ η αγαπημένη του θ' ανεβαίνει όλα αυτά τα σκαλιά μέχρι το στούντιό του στο τελευταίο πάτωμα.

Gertrude Stein, "Η Αυτοβιογραφία της Άλις Τόκλας", Οδυσσέας 1980 (μετάφραση Μίνα Δαλαμάγκα)