η παρεγκεφαλίδα

Αλλά πόσο μεγάλη ήταν η ταραχή του όταν στη συνέχεια αντιλήφθηκε ότι ότι αυτή η δύναμη, δρώντας πάνω στην κορυφή του κεφαλιού, όχι μόνο τραυμάτιζε τον εγκέφαλο ή cerebrum, -αλλ' αναγκαστικά πίεζε και ωθούσε τον εγκέφαλο προς την παρεγκεφαλίδα, που ήταν η έδρα της νόησης!- Άγγελοι και Χορηγοί της χάρης, ελεήστε μας! φώναξε ο πατέρας μου, -ποια ψυχή μπορεί ν' αντέξει ένα τέτοιο πλήγμα;- Να γιατί ο ιστός του πνεύματος είναι τόσο διάτρητος και κουρελιασμένος, όπως τον βλέπουμε, και γιατί τόσες από τις μεγαλύτερες διάνοιές μας δεν είναι καλύτερες από ένα μπερδεμένο ματσάκι μεταξωτή κλωστή, -όλο κόμπους,- ένας κυκεών, μέσα-έξω.
Ωστόσο, όταν ο πατέρας μου διάβασε και παρακάτω και πληροφορήθηκε το μυστικό ότι, όταν ένα παιδί γυρίσει ανάποδα, πράγμα εύκολο για έναν μαιευτήρα, και βγει με τα πόδια -αντί ο εγκέφαλος να σπρώχνεται προς την παρεγκεφαλίδα,- ωθείται η παρεγκεφαλίδα προς τον εγκέφαλο, χωρίς να προκαλείται καμία απολύτως βλάβη: -Για τ' όνομα του Θεού!φώναξε, ολόκληρος ο κόσμος έχει συνωμοτήσει για να μας στερήσει το ελάχιστο πνεύμα που μας χάρισε ο Δημιουργός,- και οι κορυφές της μαιευτικής τέχνης συμμετέχουν σ' αυτή τη συνωμοσία. - Τι σημασία μπορεί να έχει για μένα από ποια πλευρά έρχεται ο γιος μου στον κόσμο, - εφόσον όλα πάνε καλά και η παρεγκεφαλίδα του μένει ανέπαφη;
Το χαρακτηριστικό μιας θεωρίας είναι ότι, μόλις τη συλλάβει ένας άνθρωπος, αφομοιώνει ό,τι βρει μπροστά της για να τραφεί και, από την πρώτη στιγμή της σύλληψής της, συνήθως μεγαλώνει με ότι βλέπετε, ακούτε, διαβάζετε ή κατανοείτε. Αυτό το σημείο είναι πολύ χρήσιμο.

Laurence Sterne, «Η Ζωή και οι Απόψεις του Τρίστραμ Σάντι, Κυρίου από Σόι», Gutenberg 1992 (μετάφραση Έφη Καλλιφατίδη)