μαρία

Μαρία, σα βγαίνομε μαζί
Στο φουντωμένο περιβόλι,
Η άνοιξη λέω δίπλα πως ζει
Και πως διπλή γιορτάζει η σκόλη.

Δίπλα οι βραγιές μοσκοβολούν,
Μαρία, κοντά τους σα διαβαίνεις
Και σαν κοιτώ που δε μιλούν,
Νιώθω γιατί και συ σωπαίνεις.

Μαρία, τα κλώνια αντίς ψηλά
Το θησαυρό τους να κρατάνε,
Περνάς και σκύβουνε απαλά
Και τα μαλλιά σου αχνοφιλάνε.

Μαρία, σα βγαίνομε μαζί
Στο φουντωμένο περιβόλι,
Η άνοιξη λέω διπλά πω ζει
Και πως διπλή γιορτάζει σκόλη.

Λέων Κουκούλας, "Λέων Κουκούλας", Γαβριηλίδης 2000