Ο Τσάρλυ είχε διαβάσει αστυνομικά μυθιστορήματα. είχε διαβάσει εφημερίδες. Ήξερε πως συνέβαιναν εγκλήματα, ήξερε πως άνθρωποι ήταν κλεισμένοι στις φυλακές, μα όλα αυτά τα είχε μάθει από την εξωτερική πλευρά τους. Τώρα ένιωθε μια παράξενη, μια τρομερή εντύπωση, να βρίσκεται σε προσωπική επαφή με κάποιον, που είχε ζήσει αυτά τα ίδια περιστατικά. Θυμήθηκε έξαφνα, ούτε και ο ίδιος δεν ήξερε γιατί, έναν πίνακα του Μανέ, την εκτέλεση κάποιου -μήπως του Μαξιμιλλιανού;- από ένα εκτελεστικό απόσπασμα. Αυτόν τον πίνακα τον είχε βρει πάντα εντυπωσιακό. Τώρα, όμως, καταλάβαινε για πρώτη φορά, πως παρίστανε ένα πραγματικό γεγονός. Ο αυτοκράτωρ είχε σταθεί πραγματικά σ' αυτή τη θέση, και καθώς οι στρατιώτες σήκωναν τα όπλα τους, σίγουρα θα του φάνηκε απίστευτο, πως σε μια στιγμή θα είχε πάψει να ζει.
Somerset Maugham, "Διακοπές στο Παρίσι", Γκοβόστης 1992 (μετάφραση Στέλλα Βουρδούμπα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου