καλές για μας, που είμαστε ηλίθιοι

-Όλα αυτά αληθεύουν.
-Υπάρχουν τότε τρεις άνθρωποι;
-Όχι βέβαια, υπάρχει ένας μονάχα, ο ίδιος πάντοτε. Μόνο που ταξιδεύει.
-Διάβολε! Αυτό μου κινεί την περιέργεια. Μήπως μπορούμε να μάθουμε κι εμείς αυτή την ιστορία;
-Ω, μα την πίστη μου! Δεν πρόκειται δα για μυστήριο. Θα σας τη διηγηθεί και ο τελευταίος χωρικός.
-Εσείς την ξέρετε;
-Γαλουχήθηκα με αυτήν. Αυτές όμως οι ιστορίες, βλέπετε, είναι καλές για μας, που είμαστε ηλίθιοι. Εσείς οι άλλοι δεν τις πιστεύετε.
-Απόδειξη ότι τις πιστεύω είναι ότι θα εισπράξετε πέντε φράγκα ως φιλοδώρημα, αν μου τη διηγηθείτε.
-Αλήθεια;
-Να τα.
-Και τι τις κάνετε αυτές τις ιστορίες, που τις πληρώνετε με τέτοιες τιμές;
-Τι σας νοιάζει;

Alexandre Dumas, "Μύθοι και Θρύλοι των Μεγάλων Δρόμων", Καλέντης 2001 (μετάφραση Λήδα Παλλαντίου)