ένα υποστήριγμα επαρκές

Πέρα από αυτές τις εξαιρετικές συμπτώσεις, που, εξάλλου, δεν γνωρίζω καν αν πρέπει να τις αποδώσω στο σώμα ή στο πνεύμα μου, ζω μια ζωή τόσο κενή ώστε μετά βίας μπορεί να γίνει πιστευτή, και μου κοστίζει τόσο να κρύβω από τη γυναίκα μου την παράλυση του είναι μου, και από τους ανθρώπους μου την αδιαφορία που μου γεννούν οι υποθέσεις της περιουσίας μου. Και μου φαίνεται πως μόνο η καλή και αυστηρή εκπαίδευση, την οποία χρωστώ στον μακαρίτη τον πατέρα μου, και η πρώιμη συνήθεια να μην αφήνω να περνά ανεκμετάλλευτη καμία ώρα της ημέρας προσφέρουν στη ζωή που ζω ένα υποστήριγμα επαρκές για τον έξω κόσμο και μιαν επίφαση ταιριαστή με τη θέση και το πρόσωπό μου. 

Hugo Von Hofmannsthal, "Η Επιστολή του Λόρδου Τσάντος", Άγρα 2009 (μετάφραση Έφη Γιαννοπούλου)