το ξέρει ήδη

Όταν φτάνει η μέρα που κάποιος βγαίνει από το νοσοκομείο, το ξέρει ήδη από το πρωί και αν είναι στο πόδι, τριγυρνά στους θαλάμους, ξαναβρίσκει το βήμα που χρησιμοποιεί στον έξω κόσμο, σφυρίζει, παριστάνει τον υγιή στους αρρώστους, όχι επειδή θέλει να τους κάνει να ζηλέψουν αλλά για την απόλαυση να μιλά με ενθαρρυντική φωνή. Βλέπει τον ήλιο ή την ομίχλη, ό,τι κι αν είναι, από τα παράθυρα, αφουγκράζεται τους θορύβους της πόλης: και όλα είναι αλλιώτικα τώρα απ' ό,τι τα 'νιωθε κάθε πρωί να μπαίνουν -φως και ήχοι ενός κόσμου απρόσιτου- ανάμεσα από τα κάγκελα του κρεβατιού για να τον ξυπνήσουν. Εκεί έξω τώρα είναι και πάλι ο κόσμος του: ο θεραπευμένος τον δέχεται σαν φυσικό και συνηθισμένο. Και ξαφνικά αρχίζει πάλι ν' αντιλαμβάνεται τη μυρωδιά του νοσοκομείου. 

Italo Calvino, "Μαρκοβάλντο", Καστανιώτης 2005 (μετάφραση 'Εφη Καλλιφατίδη)