Πέμπτη 17 Μαΐου 2012

genius loci

"Και πως προτίθεσαι να τα αποδείξεις όλα αυτά;"
"Να σου πω, αν υπήρξε κάποιος απ' έξω, μπορεί να βρεθούν τα ίχνη του και να συλληφθεί. Αυτή θα ήταν η πιο αποτελεσματική απ' όλες τις αποδείξεις. Αν όχι, όμως - ε, τα βοηθήματα της επιστήμης απέχουν πολύ από του να έχουν εξαντληθεί. Πιστεύω πως μια βραδιά σ' εκείνο το γραφείο θα με βοηθούσε πολύ."
"Μια βραδιά μόνο;"
"Σκοπεύω να πάω εκεί πέρα σε λίγο. Το έχω κανονίσει με τον αξιότιμο Έημς, που δεν είναι με κανένα τρόπο ειλικρινής σχετικά με τον Μπάρκερ. Θα καθίσω σ' εκείνο το δωμάτιο για να δω αν η ατμόσφαιρα του μου φέρνει κάποια έμπνευση. Είμαι οπαδός της θεωρίας Genius Loci*. Χαμογελάς, φίλε Γουώτσον. Καλά, θα δούμε. Τώρα που θυμήθηκα, δεν έχεις μια μεγάλη ομπρέλα;"
"Εδώ είναι."
"Ωραία, θα τη δανειστώ αν γίνεται."
"Ασφαλώς - αλλά τι αξιοθρήνητο όπλο! Αν υπάρξει κίνδυνος..."

*Αναμνήσεις που συνδέονται με έναν τόπο. Δύναμη αναπόλησης ενός τόπου.

Arthur Conan Doyle, "Η Κοιλάδα του Φόβου", Ελευθεροτυπία 2006 (μετάφραση Σπάρτη Γεροδήμου)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου