δεν ανακεφαλαίωνε τα βιβλία της

Την παντρεύτηκε στην εκκλησία μπροστά στους μικρούς του γκάνγκστερ και πέντε διακόνους. Του ξέσκιζε την καρδιά η εικόνα της Εντουίνα με τα βιβλία της, να μεταφέρεται από ένα μπουρδέλο του Κάνσας Σίτυ στο δικό της κολέγιο. Ο Τζούπιτερ δεν είχε διαβάσει ποτέ βιβλίο στη ζωή του. Αλλά την παρακολουθούσε νοερά να διατρέχει τις λέξεις. Τον εξόργιζε και τον διέγειρε, γιατί η Εντουίνα δεν μιλούσε περί κουλτούρας, δεν ανακεφαλαίωνε τα βιβλία της. Της αγόρασε ένα ρετιρέ στο ποτάμι από την πλευρά του Μιζούρι, αλλά δεν χρειαζόταν να τη φυλάει. Δεν έβγαινε από τον πύργο της για να πάει σε νάιτ κλαμπ ή πολιτικές συγκεντρώσεις με το νεαρό βασιλιά της. Πως να επένδυε σε μια γυναίκα που ήταν ουσιαστικά αόρατη; Αποφάσισε να γυρίσει τον κόσμο μαζί της. Την ανάγκασε να μπει σε αεροπλάνο, απήγαγε την ίδια τη γυναίκα του. Και πάλι όμως δεν άφηνε το δωμάτιό της στις Βρυξέλλες ή το Βερολίνο. Τα μουσεία δεν την ενδιέφεραν. Τα καλά εστιατόρια την έκαναν να φτερνίζεται. Μόνο ένα πράγμα τη σήκωσε από το κρεβάτι της: η επίσκεψη σε μια σοκολατοβιομηχανία. Ο Τζούπιτερ τη δωροδωκούσε με βελγικές σοκολάτες. Το μόνο που θυμόταν η Εντουίνα από το ταξίδι τους ήταν ο δρόμος όπου φτιαχνόταν η "Le Lion", η πιο μαύρη σοκολάτα του πλανήτη. Το γεγονός κατέπληξε τον νεαρό βασιλιά, που προσπαθούσε να μορφωθεί. Η Εντουίνα τρελαινόταν για γλυκά, όπως όλα τα κορίτσια του μπουρδέλου. Οι πόρνες μεγαλώνουν με σοκολάτες.

Jerome Charyn, "Ομπλόμοβα ή Οι Κακοί Πεθαίνουν Νέοι", Άγρα 2003 (μετάφραση Ανδρέα Αποστολίδη)