Δευτέρα 18 Ιουλίου 2011

remigius

Από τα παιδικά μου χρόνια ήδη μια σκέψη δε λέει να φύγει από το μυαλό μου: αυτό που ονομάζουμε πραγματικότητα δεν είναι παρά το ισόγειο, για να μην πω το θυρωρείο, ενός τεράστιου οικοδομήματος με αναρίθμητους ορόφους προς τα πάνω και προς τα κάτω. Για την ύπαρξη του σπιτιού που δοκίμασα να σας περιγράψω δεν υπάρχουν αποδείξεις. Και φαίνεται σήμερα τόσο απίστευτη, λες και το σπίτι δεν υπήρξε ποτέ. Θεωρώ ότι αυτή η δυσπιστία και η αδιαφορία ταιριάζει μια χαρά με το πνεύμα της εποχής μας. Εξάλλου το ίδιο συμβαίνει και με πολλά γεγονότα της νεότερης ιστορίας μας.
Δεχθείτε την έκφραση του αμέριστου σεβασμού και της εκτιμήσεώς μου!
Ειλικρινώς υμέτερος
Γιόζεφ Ρεμίγκιους Ζάιντλ
Τ. Σύμβουλος του Υπουργείου Παιδείας
Υ.Γ. Ίσως το μόνο μυστικό του Κακού να είναι ακριβώς το ότι δεν έχει μυστικά.

Michael Ende, «Η Φυλακή της Ελευθερίας», Ψυχογιός 1994 (μετάφραση Μαρία Αγγελίδου)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου