άρχισαν να εξασκούν τη δύσκολη τέχνη της άρνησης

Η καταπίεση και η περιφρόνηση ήταν λοιπόν, και έπρεπε να είναι, το μερίδιο της γυναίκας στην εκκολαπτόμενη κοινωνία. Η κατάσταση αυτή ήκμασε μέχρι που η πείρα αιώνων έμαθε στις γυναίκες να αντικαθιστούν τη δύναμη με την πονηριά. Κατάλαβαν επιτέλους ότι, εφόσον ήταν πιο αδύναμες από τους άνδρες, η μόνη λύση ήταν να τους σαγηνεύσουν. Έμαθαν ότι, αν οι άνδρες τις υπέτασσαν με τη βία, αυτές θα μπορούσαν να τους υποτάξουν με την ηδονή. Πιο κακότυχες από τους άνδρες, ήξεραν να χρησιμοποιούν το μυαλό τους και είχαν την ικανότητα να σκέφτονται γρηγορότερα από αυτούς. Κατάλαβαν πρώτες ότι η ιδέα που έχουμε στο μυαλό για την απόλαυση είναι πιο δυνατή από την απόλαυση την ίδια. και ότι η φαντασία ξεπερνά πάντοτε τη φύση. Όταν έμαθαν αυτές τις πρώτες αλήθειες, άρχισαν να καλύπτουν τα θέλγητρά τους για να ξυπνούν έτσι την περιέργεια. Άρχισαν να εξασκούν τη δύσκολη τέχνη της άρνησης, παρόλοπου επιθυμούσαν να ενδώσουν. Από εκείνη τη στιγμή, ήξεραν πως να εξάπτουν τη φαντασία των ανδρών, ήξεραν πως να γεννούν και να κατευθύνουν τις επιθυμίες. Έτσι γεννήθηκαν η ομορφιά και ο έρωτας.

Choderlos de Laclos, "Γυναικών Παιδεία", Ροές 2004 (μετάφραση Σοφία Κορνάρου - Αλεξάνδρα Δημητριάδη)